Αραβικές Νύχτες: Χίλιες και μία ιστορίες για το πώς οι φαρμακοβιομηχανίες “φροντίζουν” για τις υλικές ανάγκες των ιατρών

Το παρακάτω άρθρο των ιατρών Ιωάννη Α. Γιαννακάκη (Τμήμα Υγιεινής και Επιδημιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και Ιωάννη Π. Α. Ιωαννίδη (Τμήμα Κλινικών δοκιμών και βασισμένης σε αποδείξεις Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) δημοσιεύτηκε στο –πολύ έγκυρο– ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (23 Δεκεμβρίου 2000, τόμος 321, σελ. 1563-1564).

Χίλιες και μία ιστορίες για το πως οι φαρμακοβιομηχανίες «φροντίζουν» τις υλικές ανάγκες των γιατρών: Αναφορά περιστατικού

Περίληψη

Σκοπός: Να περιγραφεί πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες επιλαμβάνονται των υλικών αναγκών των γιατρών.

Σχεδιασμός: Αναφορά εμπειριών.

Τοποθεσία: Χώροι που ουδεμία σχέση έχουν με την Ιατρική, κάπου στην αραβική χερσόνησο.

Πληθυσμός ασθενών: Τυχαίο δείγμα γιατρών.

Παρεμβάσεις: Προώθηση της φαρμακευτικής εταιρείας.

Μετρήσεις κυρίων αποτελεσμάτων: Τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν ένα ταξίδι, απόλαυση, διασκέδαση και δώρα. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν οι μετοχές συγκεκριμένων εταιρειών.

Πειραματικά αποτελέσματα: Τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν ετερογενή, τονίζοντας έτσι την ποικιλία των μέσων που χρησιμοποιεί η φαρμακοβιομηχανία για να καταπνίξει, να αποστρέψει και να επηρεάσει την ιατρική πρακτική. Συνολικά, διακόσιοι γιατροί ντύθηκαν με λευκές κελεμπίες. ένας γιατρός Προληπτικής Ιατρικής έκανε χρήση ρήσεων του Ιπποκράτη για να δικαιολογήσει το κάπνισμα. ένας γιατρός προχωρημένης ηλικίας έγινε ποιητής. ένας γιατρός που πάσχιζε να κατανοήσει τις μεθόδους ενός επιστημονικού πόστερ αναρωτήθηκε μήπως θα ήταν προτιμότερο να είναι στην παραλία και να λιάζεται. και δύο γυναίκες γιατροί απήχθησαν από Βεδουίνους πολεμιστές. Οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις στις πωλήσεις των φαρμάκων της εταιρείας εκκρεμούν, αλλά πιθανολογείται πως θα είναι άκρως θετικές.

Συμπεράσματα: Φάτε, πιείτε, γιορτάστε – και στηρίξτε τις πωλήσεις.

Εισαγωγή

Μια ζεστή νύχτα, κατά τα τέλη Μαΐου, ο ουρανός γεμάτος αστέρια. Επιπλέω μέσα στη Νεκρά Θάλασσα. Δεν χρειάζεται να κουνήσω τα χέρια ή τα πόδια μου, δεν χρειάζεται να κολυμπήσω – μονάχα να χαλαρώνω. Η άνωση του νερού είναι το μόνο που χρειάζεται. Είναι λες και αιωρούμαι στο διάστημα σε απουσία βαρύτητας. Είναι όμορφα. Νιώθω ικανοποίηση.

Μπορεί άραγε αυτή η εμπειρία να σχετίζεται με το πώς εξασκώ την Ιατρική; Μπορεί στ’ αλήθεια να επηρεάσει και να τροποποιήσει το πώς κάνω τις διαγνώσεις και τις θεραπείες στο ιατρείο μου; Απλά διαβάστε παρακάτω.

Αναφορά

Δεν έχω βρεθεί καθόλου μόνος τις τελευταίες δύο μέρες. Μένω σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο μαζί με άλλους 200 γιατρούς από την Ελλάδα. Όταν φτάσαμε, βρήκαμε λουλούδια, αβοκάντο, ανανάδες και λευκές κελεμπίες να μας περιμένουν στα δωμάτιά μας. Από τότε είμαστε ντυμένοι στα λευκά – όχι με ιατρικές ποδιές, αν κάτι τέτοιο καταλάβατε, αλλά με παραδοσιακές αραβικές κελεμπίες, με φαρδιά μανίκια, και με αραβικά μαντήλια στο κεφάλι. Οι γυναίκες φοράνε μεταξωτά φορέματα με κεντήματα.

Βγαίνω από τη θάλασσα για να κάνω ένα ντους. Το αλάτι μού καίει τις αισθήσεις. Ώρα για φαγητό. Υπάρχουν σκηνές στην παραλία. Μέσα στις σκηνές, χαμηλά τραπέζια στέκουν φορτωμένα με πεντανόστιμες αραβικές λιχουδιές. Το κρασί ρέει άφθονο. Ξαπλώνουμε σε μαξιλάρες, όπως κάνουν οι Βεδουίνοι, και τρώμε. Διακόσιοι άνθρωποι τρώνε, πίνουν, αστειεύονται και διασκεδάζουν. Όταν το δείπνο τελειώνει, πολλοί από τους συναδέλφους μου καπνίζουν την παραδοσιακή οθωμανική πίπα, με τον καθαρό καπνό να καίει στον πάτο ενός μεγάλου γυάλινου μπουκαλιού. «Κάτω οι αντικαπνιστικές εκστρατείες! Η ζωή είναι μικρή, το είπε και ο Ιπποκράτης, απολαύστε την», αναφωνεί ένας συνάδελφός μας της Προληπτικής Ιατρικής, παθιασμένος καπνιστής, καθώς κουνάει στο χέρι το μαρκούτσι.

Εξωτική μουσική μάς περικυκλώνει, πρώτα απαλή, μετά δυνατότερη, πιο επιβλητική, χαρούμενη. Κανονικό beach party. Σχεδόν όλοι χορεύουν, τραγουδούν, πίνουν και χαίρονται. Αλλά, να που έρχεται η μεγάλη στιγμή. Μια πανέμορφη μικρή χανούμισσα εμφανίζεται, ένα 18χρονο κορίτσι, με το τέλειο ημίγυμνο κορμί της να αστράφτει ντυμένο με πετράδια και ημιδιαφανές μετάξι, τα μαύρα μακριά μαλλιά της να κουνιούνται πάνω στους ώμους της, καθώς χορεύει τον χορό της κοιλιάς, υπό τη συνοδεία τύμπανων και φλάουτων. Αληθινός πειρασμός. Ποιος μπορεί ν’ αντισταθεί; Σίγουρα όχι ο κακόμοιρος μεσήλιξ γιατρός που έχει ζήσει όλη τη ζωή του σε μια μικρή βορειοελλαδίτικη πόλη, όπου βρέχει περισσότερο απ’ το Λονδίνο και έχει περισσότερη ομίχλη απ’ το Σαν Φραντσίσκο. Εργάζεται ατελείωτες ώρες – σκληρά και αγόγγυστα. Κρίνοντας από τον όγκο της πελατείας του, θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους και καλύτερα δικτυωμένους επαγγελματίες. Έχει να πάει κανονικές διακοπές χρόνια ολόκληρα. Όλοι τον θεωρούν λακωνικό, σοβαρό και αφοσιωμένο στη δουλειά του. Μα τώρα φαίνεται πως η μοίρα του στέκει μπροστά του, στη μορφή της μικρής χανούμισσας. Τον πλησιάζει λικνίζοντας το κορμί της. Αυτός αρχικά δεν μπορεί να κουνηθεί, τα μάτια του κοιτούν ορθάνοιχτα. Αυτή είναι ακόμα εκεί, τον περικυκλώνει με τα χέρια της χωρίς να τον αγγίζει. Αυτός λαχανιάζει, κι ύστερα, αργά, προσπαθεί να ακολουθήσει τον χορό της. Έχει χάσει το μυαλό του. Είναι τυλιγμένος από έκσταση. Έχει μεθύσει, χαμογελάει και είναι ευτυχισμένος. Με τα πολλά, πηδάει από τις μαξιλάρες του, αναφωνώντας σε μια έκρηξη συναισθημάτων που το κορίτσι αδυνατεί να καταλάβει αλλά όλοι εμείς μπορούμε: «Συνέχισε να χορεύεις ψυχή μου, συνέχισε να χορεύεις, βασίλισσά μου, και θα συνταγογραφώ όποιο φάρμακο θέλει η εταιρεία, συνέχισε να χορεύεις γοργόνα μου, όνειρό μου, κι εγώ θα γεμίσω όλα μου τα μπλοκάκια με συνταγές για ΧΧΧΧ, κούνα την αλαβάστρινη κοιλιά σου, συνέχισε να χορεύεις, χελιδονάκι μου…». Είμαστε μάρτυρες στη γέννηση ενός ποιητή, έστω και μεθυσμένου – άλλωστε ο θρύλος θέλει μεθυσμένους πολλούς από τους μεγάλους ποιητές της Ανατολής (και της Δύσης).

Παρεμπιπτόντως, το ΧΧΧΧ είναι το καινούργιο αντι-υπερτασικό φάρμακο που πρόσφατα λανσαρίστηκε από τους οικοδεσπότες μας. Ας ξεκαθαρίσω: Προφανώς, η εταιρεία έχει καλύψει όλα τα έξοδά μας. Ναι, συνοδευόμαστε από αντιπροσώπους της εταιρείας, τους ίδιους που επισκέπτονται εμένα και τους υπόλοιπους στα ιατρεία μας. Και μάλιστα, να ‘τοι, εφτά και δέκα μαξιλάρια μακριά μας, ο ένας από τους δυο τους χειροκροτεί το ποιητικό ξέσπασμα. Δεν έχουμε όμως ακούσει ούτε λέξη για το ΧΧΧΧ, ούτε για κανένα άλλο φάρμακο, κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Ούτε στο αεροπλάνο, ούτε στο ξενοδοχείο, ούτε κατά τις εκδρομές μας στην έρημο, πουθενά. Κουβέντα δεν έχει ειπωθεί σχετικά με φάρμακα, καμία ενημέρωση δεν έχει γίνει, καμία ιατρική διάλεξη. ο σκοπός ήταν μόνο να διασκεδάσουμε. Όταν ο ένας από τους αντιπροσώπους με προσέγγισε πριν ένα μήνα, το μήνυμα ήταν σαφές: «Επιθυμούμε να σας προσφέρουμε ένα πενθήμερο εξωτικό ταξίδι δωρεάν. Δεν θα έχει σχέση με ιατρική, μην ανησυχείτε, μόνο με διασκέδαση».

Η υπόσχεση τηρήθηκε. Δεν είναι το ίδιο όπως όταν εταιρείες πληρώνουν τα έξοδά σου για να παρακολουθήσεις κάποια επιστημονική συνάντηση.

Σχολιασμός

Όλοι εμείς οι γιατροί είμαστε εξοικειωμένοι με το «βαρύνον 27ο διεθνές συνέδριο ΥΥΥΥ», όπου «ΥΥΥΥ» κάποια εξαιρετικά σημαντική ιατρική υπο-ειδικότητα, και όπου αυτό θεωρείται το πιο σημαντικό συνέδριο στο είδος του. Οι εταιρείες στέλνουν στο συνέδριο εκατοντάδες συμμετέχοντες μαζί με τις οικογένειές τους (παιδιά, σκυλιά και οικογενειακά βάρη), με σκοπό να προαγάγουν την ιατρική ενημέρωσή τους. Πασχίζεις να βρεις τον χώρο με τα πόστερ, αλλά είναι συνήθως κρυμμένος σε μια γωνιά, πίσω από μια 10μετρη παγόδα που ανηγέρθη προς τιμήν των καινούργιων φαρμάκων που «επαναστατικοποιούν τις θεραπείες της ειδικότητάς σας», όπως γράφει και η καρτέλα που φοράς στο πέτο. Όταν τελικά καταφέρνεις να ξεθάψεις κάποιο πόστερ που σε ενδιαφέρει, δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς στην ανάγνωση των μεθόδων γιατί ένας ζωηρός διάλογος ξετυλίγεται πίσω απ’ την πλάτη σου: «Που πήγατε χτες το βράδυ;». «Στο καζίνο, διασκεδάσαμε πολύ, όλα τα πλήρωσε η εταιρεία. Ύστερα μας πήγαν και για χορό». «Εμείς πήγαμε στο δείπνο της εταιρείας στο παλιό κάστρο – ήταν βαρετά, αλλά το φαγητό ήταν ωραίο». «Χτες, όλη τη μέρα την πέρασα στη σάουνα. Κάναμε και μερικά καλά ψώνια. Βρήκα μια ωραία δερμάτινη τσάντα, αλλά δεν είχα αρκετά λεφτά μαζί μου για να την αγοράσω κι έτσι θα ξαναπάω σήμερα. Θέλετε να έρθετε;». «Δυστυχώς, περιμένω ένα φίλο για να με πάει στην παραλία. Μιλήστε όμως με τον αντιπρόσωπο της εταιρείας, πάω στοίχημα πως θα σας την αγοράσουν αυτοί». Ύστερα, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι πως το μοναδικό άλλο άτομο εκεί είναι κάποιος που περιμένει αγωνιωδώς να τον πάνε στην παραλία. Όχι λοιπόν, δεν αναφέρομαι σε αυτό το είδος του συνεδρίου, όπου προωθούνται τα σύνορα της ιατρικής επιστήμης και εκπαίδευσης, και όπου ακόμα και τα καρπούζια στο γεύμα φέρουν σφραγίδα με το όνομα του «ισχυρότερου H1 αναστολέα στη Γη» ή όπου, ακόμα και όταν πηγαίνεις για ύπνο, βρίσκεις κάτω από το μαξιλάρι σου φυλλάδιο με τις ίδιες φράσεις – για να σου θυμίσουν πως «συγκριτικά με άλλα φάρμακα, δεν προκαλεί ζαλάδα και υπνηλία». Όχι, αυτή ήταν μια μεγαλόψυχη, απροκατάληπτη προσφορά προς τη σκληρά εργαζόμενη ιατρική κοινότητα. «Ένας απλός τρόπος να σας πούμε ευχαριστώ», όπως μου είχε εξηγήσει ο αντιπρόσωπος. Η εταιρεία και τα συμφέροντά της σίγησαν μπροστά στην απόλαυσή μας.

Για να πούμε την αλήθεια, το όνομα της εταιρείας το συναντήσαμε σε δυο διακριτικά σημεία. Για παράδειγμα, η εταιρεία είχε νοικιάσει ένα τραίνο για λογαριασμό μας και, καθώς επιβιβαζόμασταν, αντιληφθήκαμε πως ολόκληρο το τραίνο έφερε το όνομα της εταιρείας. Μας πληροφόρησαν μάλιστα πως το ίδιο τραίνο ταξίδευε και την εποχή του Λώρενς της Αραβίας, και πήγαινε μέχρι τη Μέκκα.

Το τοπίο ήταν γαλήνιο και μας ενέπνεε, η έρημος ήταν καταπληκτική. Και τότε είδαμε σκόνη πίσω απ’ τους λόφους. Δεν επρόκειτο για κάποια καταιγίδα. Δέκα Βεδουίνοι πολεμιστές έκαναν την εμφάνισή τους με τα τουφέκια στο χέρι. Κάποιοι από εμάς προχωρήσαμε προς την ανοιχτή πλευρά του τραίνου για να τους δούμε καλύτερα και να τραβήξουμε φωτογραφίες. Το τραίνο πήγαινε σχετικά αργά, και τα άλογά τους σύντομα βρέθηκαν να καλπάζουν δίπλα μας. «Σαν σε ταινία!» αναφώνησε μια γιατρός, τραβώντας ασταμάτητα φωτογραφίες. Δεν είχε προλάβει να μιλήσει, και ο αρχηγός των Βεδουίνων πλησίασε, την άρπαξε απ’ τη μέση και, παρά τα ουρλιαχτά της, την έβαλε να καθίσει μπροστά του πάνω στο άλογο. Μια φίλη της απήχθη από έναν άλλο πολεμιστή, με μαύρη μακριά γενειάδα. Δεν ξέρω τι θα είχε κάνει ο Λώρενς της Αραβίας στη θέση μας, πάντως εμείς μείναμε να παρακολουθούμε την απαγωγή με δέος, προσπαθώντας να σκεφτούμε τι θα έκανε ο Ποπάι αν αυτό συνέβαινε στην Όλιβ. Κάποιοι από μας αρχίσαμε να φωτογραφίζουμε τους Βεδουίνους καθώς απομακρύνονταν. Οι αντιπρόσωποι τότε μας εξήγησαν πως οι γυναίκες θα ήταν μια χαρά, και πως θα τις ξαναβλέπαμε στο ξενοδοχείο, εκτός κι αν στ’ αλήθεια ξετυλιγόταν κάποια ιστορία αγάπης στο μεταξύ.

Ευχαριστίες

Οι ιδέες για αυτή την ιστορία ανήκουν στις ανώνυμες ιδιοφυΐες που εργάζονται στα τμήματα προώθησης και διαφήμισης μιας ισχυρής φαρμακευτικής εταιρείας. Χωρίς τις γελοίες ιδέες τους, αυτό το γελοίο άρθρο δεν θα είχε γραφτεί ποτέ. Δεν θα αναφέρουμε το όνομα της εταιρείας –έτσι κι αλλιώς βρίσκεται παντού, αν και, ομολογουμένως, δεν έχει ακόμα βαφτίσει τον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου με το όνομά της. Μόνο ο Ι.Α.Γ. είχε την τύχη να ζήσει την «αραβική εμπειρία» – συνέγραψε ένα προσχέδιο και συνεισέφερε στο υλικό. Η ιδέα για τη συγγραφή του υλικού με τη μορφή επιστημονικής μελέτης ανήκει στον Ι.Π.Α.Ι., ο οποίος, πέρα από το ότι επινόησε το ύφος, έγραψε την περίληψη, επέκτεινε το προσχέδιο και συνέλαβε τον τίτλο.

Η πρώτη δημοσίευση του άρθρου έγινε στην British Medical Journal,  εδώ το full text στα αγγλικά.

Διαβάστε επίσης

Η αλήθεια για τα γενόσημα. Του Γιάννη Τούντα

H λαμογιά στην επιστήμη σε Infographic  του Zyklon B

Πηγή: http://metavolismos.com

Read More

Η αξία της ελεύθερης σκέψης

"Η ελευθερία που ζητάει ο ελεύθερος στοχαστής δεν είναι η απόλυτη ελευθερία της αναρχίας. Είναι η ελευθερία στα πλαίσια των νοητικών νόμων. Δεν υποκλίνεται μπροστά στο κύρος των άλλων, και δεν σκύβει μπροστά στους πόθους του, υποχωρεί όμως μπροστά στις αποδείξεις. Αν του αποδείξετε πως κάνει λάθος θα αλλάξει αμέσως γνώμη. Αν του υποδείξετε καινούρια γεγονότα, θα εγκαταλείψει και τις πιο αγαπημένες του θεωρίες. Αυτό δεν είναι δουλικότητα για αυτόν, γιατί η βασική του επιθυμία είναι να ξέρει, και όχι να παραδίνεται σε φαντασιοπληξίες. Η επιθυμία για γνώση έχει στο βάθος της κάποια ταπεινοφροσύνη μπροστά στα γεγονότα. Υποτάσσεται, σε ότι αφορά τις γνώμες, στο σύμπαν. Απέναντι στους ανθρώπους όμως, δεν είναι ταπεινή. Δεν δέχεται σαν πραγματική γνώση το πλαστό νόμισμα, που συχνά πυκνά προσφέρεται για γνήσιο, με όλη την επίδειξη κύρους. Ο ελεύθερος στοχαστής ξέρει πως για να ελέγχει το περιβάλλον του, πρέπει να το καταλαβαίνει, και πως η ψευδαίσθηση της δύναμης που προσφέρουν οι μύθοι δεν είναι καλύτεροι από την οίηση* ενός μέθυσου καυχησιάρη. Του χρειάζεται ανεξαρτησία απο τους συνανθρώπους του, απο τις δικές του προλήψεις - μια δύσκολη αυτοπειθαρχία. Και πρέπει να ατενίζει τον κόσμο που θέλει να καταλάβει με καθαρό μάτι, που θα του επιτρέπει να τον δει χωρίς παραμορφώσεις....

...Η ανειλικρίνεια της επίκλησης αυτής της αλήθειας φαίνεται από την απροθυμία των υπερασπιστών της θρησκείας να εμπιστευτούν στην ελεύθερη συζήτηση, ή να αφήσουν την επιστημονική νοοτροπία να διδάσκεται στα σχολεία. Αν νομιζετε πως μια διδασκαλία μπορεί να γίνει αποδεχτή μόνο με αγχόνες ή με στρατόπεδα συγκεντρώσεως (σ.τ.b. ή με σταυροφορίες και κάψιμο στην πυρά), είναι φανερό πως δεν έχετε μεγάλη εμπιστοσύνη στις ορθολογιστικές της βάσεις. Αν νομίζετε πως είναι απαραίτητο να απαγορευθεί η εκτύπωςη ή το πούλημα βιβλίων που αντιλέγουν στις απόψεις σας, πιστεύετε σίγουρα πως αυτά τα βιβλία, στον ελεύθερο πνευματικό ανταγωνισμό, θα επιβληθούν με την επιχειρηματολογία τους."

Μπέρτραντ Ράσελ: Η αξία της ελεύθερης σκέψης, εκδ. Αρσενίδης, 1963

*οίηση: Έπαρση, αλαζονεία

Read More

Ονειρεύομαι μια επιστημονοκεντρική κυβέρνηση

Έως πότε οι επιστήμονες θα μένουν πολιτικά άπραγοι;

Έως πότε οι επιστήμονες, οι πραγματικοί επιστήμονες, τα άτομα που υποστηρίζουν την εξακριβωμένη και τεκμηριωμένη γνώση, θα μένουν ανενεργά όσον αφορά τα τι μέλλει γενέσθαι; Έως πότε θα εμπιστευόμαστε τους οικονομολόγους - δεν αναφέρω καν τους πολιτικούς, άλλωστε οι τράπεζες κάνουν κουμάντο - στην λήψη αποφάσεων;

Ντρέπομαι αρκετά για τον τρόπο με τον οποίο έχουν καταλήξει να λειτουργούν οι επιστήμονες. Κάποτε οι επιστήμες ήταν η μέθοδος μέσω της οποίας ανακαλύπταμε τους νόμους του σύμπαντος ώστε να κάνουμε την ζωή μας πιο εύκολη. Έτσι γεννήθηκαν, από ανάγκη. Και μέσω αυτών, πολλές από τις ανθρώπινες προκαταλήψεις γύρω από τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν έχουν αμφισβητηθεί και επανακαθοριστεί, και τα αποτελέσματα τους τέθηκαν στην διάθεση της ανθρωπότητας. Οι επιστήμες δεν λειτουργούν πια έτσι, ή πιο σωστά σαμποτάρονται από την οικονομία.

Ποιος νομίζετε είναι υπεύθυνος για την ανακάλυψη βασικά, των πάντων;
Σκεφτείτε το DNA, τα κύτταρα, τους γαλαξίες, τα φρούτα, τα λάπτοπ, τον κλιματισμό....
Σκεφθείτε τα αυτοκίνητα, το φαγητό, τα σπίτια, την πανίδα, την χλωρίδα....
Σκεφτείτε τα άτομα, τα μέρη του σώματος, το κλίμα, όλα τα ρούχα που φοράμε...
Και συνειδητοποιείστε ότι τα πάντα ορίζονται, ή δημιουργούνται από την επιστήμη.
Η επιστήμη είναι το καλύτερο εργαλείο που επινοήθηκε ποτέ για την κατανόηση του πώς λειτουργεί ο κόσμος.

Η επιστήμη είναι πολλά πράγματα.

Ας μην ξεχνάμε πως η επιστήμη είναι ένα εργαλείο. Είναι π.χ. ένα μαχαίρι. Με το μαχαίρι μπορείς να κόψεις φρούτα για να φας, μπορείς όμως και να σκοτώσεις τον συνάνθρωπο σου...
Για αυτό λοιπόν, φοβάμαι όταν η επιστήμη τίθεται στην διάθεση της εκάστοτε οικονομικής κυβέρνησης και όχι στην διάθεση της ανθρωπότητας καθεαυτής.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι πολιτικοί θα πρέπει να κάνουν μια προσπάθεια να καταλάβουν πώς λειτουργεί η επιστήμη αντί να απορρίπτουν τα πορίσματα της ως απλές γνώμες.
Για μένα, η λύση είναι να γίνει η ίδια η επιστήμη κυβέρνηση και να πάρουν οι πολιτικοί τον δρόμο τους. Άλλωστε μόνιμα αποτυχαίνουν...

Μεταφέροντας λόγια του Στάμου Παπαστάμου (Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ψυχολογίας): "...η επιστήμη δεν μπορεί να είναι ιδεολογικά ανενεργός. Ουδεπότε υπήρξε, ούτε μπορεί άλλωστε να καταστεί ανενεργός ιδεολογικά. Σε οποιαδήποτε μορφή της (όσο <<σκληρή>> και αν είναι αυτή, όπως η βιολογία, για παράδειγμα) η επιστήμη παράγει ιδεολογία, είναι ιδεολογία και το καλύτερο στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι να θέσει τις επστημολογικές προϋποθέσεις ωστε να κατορθώσει κάποτε να μελετήσει την ιδεολογία που η ίδια παράγει και αναπαράγει..."
Όσο να ναι, ανησυχώ. Πιο πολύς κόσμος γνωρίζει τον Παντελίδη παρά τον Στάμο Παπαστάμου...


Πόσος χρόνος θα χρειασθεί μέχρι αυτοί, τα άτομα που -θεωρητικά- αμφισβητούν κάθε ιδέα μέχρι να αποδειχθεί, θα ανέχονται να καθοδηγούν τις επιστημονικές εξελίξεις και εφαρμογές η παγκόσμια οικονομία, οι επιχειρήσεις και οι πατέντες, ιδέες δηλαδή που είναι καθαρά ιδεατές, μη αποδεδειγμένες παρότι νομικά και θεσμικά κατοχυρωμένες; Πότε θα αμφισβητήσουν οι επιστήμονες τις κοινωνικές δομές αντί να μένουν στον ρόλο του παρατηρητή;

Για εμάς πρόκειται γαμώτο. Για το μέλλον μας...

Οι ανθρώπινοι νόμοι μπορεί να αλλάξουν, μπορεί ακόμα και να καταργηθούν, οι νόμοι του σύμπαντος όμως είναι σταθεροί και δεν αλλάζουν.

Παρακαλώ, κάντε μια σύγκριση.

Εαν κάθε ίχνος θρησκείας ή κάθε πολιτικού καθεστώτος εξαφανιζόταν και δεν μεταφερόταν τίποτα στις επόμενες γενεές, δεν θα δημιουργούταν ποτέ ξανά το ίδιο. Εαν όλη η επιστήμη εξαφανιζόταν, ακόμα θα ίσχυε και κάποιοι θα έβρισκαν τον τρόπο να την ανακαλύψουν πάλι.
Το σύμπαν είναι ο μόνος δικτάτορας. Τολμήστε να αμφισβητήσετε την βαρύτητα...
Η επιστήμη πρώτα παρατηρεί όσο περισσότερα δεδομένα έχει στην διάθεση της και μετά βγάζει συμπεράσματα.
Κάθε άλλο σύστημα ιδεών θεωρείται αυταπόδεικτο και αγνοεί όσα δεδομένα το αντικρούουν. Αυτή είναι και η θανάσιμη αδυναμία τους.
Η επιστήμη είναι η ιδεολογία που είναι μόνιμα όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα μπορεί να είναι, επειδή δεν φιλτράρει τα δεδομένα που δεν "της κάνουν".
Η επιστήμη, ακόμα και με τόνους δεδομένα, αμφισβητεί. Αμφισβητεί ακόμα και τις δικές της ιδέες. Ποιοί άλλοι εκτός απο τους επιστήμονες έχουν τις μπάλες να κάνουν κάτι τέτοιο;
Όλες οι υπόλοιπες λογικές, ακόμα και χωρίς δεδομένα, πιστεύουν τυφλά στο δόγμα τους.
Οι επιστήμονες δεν είναι ξερόλες, μόνιμα μαθαίνουν, μόνιμα γίνονται καλύτεροι.

Τα δόγματα είχαν την ευκαιρία τους να κυριαρχήσουν στον κόσμο. Στον Μεσαίωνα! 1000 χρόνια κράτησε!

Αναρωτιέμαι, διάβρωσε άραγε τους επιστήμονες η καριέρα; Αν ναι, φοβάμαι πάρα πολύ για το μέλλον της ανθρωπότητας...

Read More

Στην χώρα των τυφλών ο μονόφθαλμος είναι βασιλιάς

Νομίζω ότι είμαστε ικανοί να ξεγελάμε τους εαυτούς μας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Οι άνθρωποι μιλούν για το τι κάνει ένα παιδί ενήλικα, σαν να υπάρχει κάποιο φυσικό ή συναισθηματικό ή νοητικό όριο που περνάμε, αλλά εγώ θα σας πω αυτό, και αν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας, θα ξέρετε ότι είναι αλήθεια: το πράγμα που μας κάνει ενήλικες είναι η ικανότητά μας να τρέφουμε αυταπάτες.

Αυτό είναι όλο. Τα παιδιά ξέρουν τι είναι. Προσπαθήστε να πείτε σε ένα χοντρό παιδί οτι δείχνει ωραίο, ή σε ένα παιδί που είναι κακός αθλητής ότι θα πρέπει απλά να προσπαθεί περισσότερο. Εκείνο ξέρει καλύτερα. Αλλά ως ενήλικες, έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε τις μαλακίες. Λέμε στους εαυτούς μας ότι το να κλέβουμε της εφορία δεν είναι πραγματικά κλοπή και ότι η υποψήφια εργαζόμενη με μακριά πόδια ταιριάζει πραγματικά καλύτερα στην εταιρεία. Κοιτάμε τις ζωές μας και υποκρινόμαστε ότι δεν είμαστε πεινασμένοι για χρήματα και καταναλωμένοι από το status, ότι έχουμε κρατήσει τα ήθη και την ηθική των σχολικών μας χρόνων, οτι είμαστε υγιείς και όχι χοντροί, διακεκριμένοι και όχι γερασμένοι, ότι το γκρί φαίνεται σοφιστικέ στα μαλλιά μας, ότι δεν θα την πειράξει αν δεν το ξέρει, ότι δεν είναι πραγματικά ψέμματα αν δεν το μάθει ποτέ, ότι αξίζουμε ένα διάλειμμα που και που, ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή, δεν θέλαμε να γίνει κακό, δεν ξέραμε τι θα συμβεί, θα το παίρναμε πίσω αν μπορούσαμε, ότι είμαστε ακόμα φιλελεύθεροι και ανοιχτόμυαλοι και βολικοί και πως δεν φοβόμαστε.

Καταλήγουμε σε εξορθολογισμούς και αιτιολογίες μετά απο κάποιο γεγονός, και πείθουμε τους εαυτούς μας πως αυτά είναι αλήθεια. Προσποιούμαστε πως κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Η αλήθεια πονάει μόνο αν παρηγορούμαστε με ψέμματα.

Jess Walter - Land of the blind

Read More

Άρτουρ Σοπενχάουερ - Η τέχνη να έχεις πάντα δίκιο

Βιβλιαράκι που έπεσε στα χέρια μου. Αρκετά αξιόλογο, αν και στο μισό βιβλίο αναφέρεται στο πως να φαίνεται πως έχεις δίκιο όταν έχεις άδικο... οπότε αυτό το μέρος είναι πιο πολύ για δικηγόρους ;)

Στο άλλο μισό όμως, είναι εξαιρετικό.

...Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σαν θέσφατο μια κοινή προκατάληψη, διότι οι περισσότεροι άνθρωποι συντάσσονται με τη θέση του Αριστοτέλη ότι μπορούμε να ισχυριστούμε ως σωστό αυτό που πιστεύουν οι πολλοί.

Δεν υπάρχει γνώμη, όσο παράλογη κι αν είναι που οι άνθρωποι να μην είναι έτοιμοι να την ασπαστούν μόλις πειστούν πως είναι κοινώς αποδεκτή. Το παράδειγμα των άλλων επηρεάζει τόσο τη σκέψη τους όσο και τις πράξεις τους. Είναι σαν πρόβατα που ακολουθούν τον αρχηγό του κοπαδιού όπου τους οδηγήσει. Θα προτιμούσαν να τον ακολουθήσουν στο θάνατο παρά να σκεφτούν από μόνοι τους.

Είναι πολύ περίεργο που η γενική απήχηση μιας γνώμης έχει για τους ανθρώπους τόση βαρύτητα. Η ίδια τους η εμπειρία είναι σε θέση να τους διδάξει πως η αποδοχή μια γνώμης γίνεται ακριτα και είναι αποτέλεσμα μίμησης. Παρόλα αυτά οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται ποτέ, καθώς δεν κατέχουν αυτογνωσία . μόνο οι εκλεκτοί σύμφωνα με τον Πλάτωνα : ‘ τις πολλοίς πολλά δοκεί» , που σημαίνει πως ο κόσμος μπορεί να σκέφτεται αμέτρητες ανοησίες, και δεν είναι δυνατό ν ασχοληθούμε με όλες.

Για να μιλήσουμε με σοβαρότητα η γενική απήχηση μιας γνώμης δεν αποτελεί απόδειξη. Στην πραγματικότητα, δεν καθιστά καν πιθανή την ορθότητά της.

Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο πρέπει να λάβουν υπόψη τους τα παρακάτω:

1. Σε βάθος χρόνου μια κοινώς αποδεκτή γνώμη χάνει την ισχύ της, διαφορετικά θα έπρεπε να αποκαταστήσουμε όλες τις παλαιότερες λανθασμένες απόψεις που κάποτε θεωρούνταν ως κοινά αποδεκτές αλήθειες. Για παράδειγμα θα έπρεπε να επαναφέρουμε το σύστημα του Πτολεμαίου ή να καθιερωθεί ξανά ο καθολικισμός στις προτεσταντικές χώρες.
2. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η φυσική απόσταση, αλλιώς μια συναφής κοινώς αποδεκτή γνώμη των υποστηρικτών του βουδισμού, του χριστιανισμού και του Ισλάμ, θα τους έφερνε σε δύσκολη θέση

Αν εξετάσουμε το θέμα διεξοδικά  , θα δούμε πως αυτό που αποκαλούμε κοινώς αποδεκτή γνώμη δεν είναι παρά η γνώμη 2 ή 3 ατόμων. Αν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε την πραγματική διαδικασία γέννησης μιας γνώμης, δεν θα είχαμε γι αυτό την παραμικρή αμφιβολία.

Θα ανακαλύπταμε ότι δεν είναι παρά 2 ή 3 άνθρωποι που δέχτηκαν, προώθησαν και υποστήριξαν την άποψη την 1^η φορά, κι ότι οι υπόλοιποι πίστεψαν αφελώς πως οι 2-3 αυτοί άνθρωποι την είχαν εξετάσει εξονυχιστικά προτού τη διαδώσουν. Ύστερα αποδέχτηκαν τη γνώμη αυτοί μερικοί επιπλέον, οι οποίοι ήταν πεπεισμένοι εξαρχής πως οι άνθρωποι που την διέδωσαν είχαν την απαραίτητη κατάρτιση. Στη συνέχεια σ αυτούς βασίστηκαν πολλοί άλλοι , που από οκνηρία προτίμησαν να πιστέψουν κάτι χωρίς δεύτερη σκέψη παρά να κοπιάσουν εξετάζοντας οι ίδιοι το ζήτημα. Έτσι ο αριθμός των νωθρών και εύπιστων υποστηρικτών μεγάλωσε μέρα με τη μέρα. Μόλις η συγκεκριμένη άποψη κέρδισε ευρεία υποστήριξη , οι υπόλοιποι που αποφάσισαν να την ενστερνιστούν απέδωσαν τη μεγάλη της απήχηση στην ορθότητά της . Τότε όσοι είχαν απομείνει αναγκάστηκαν να αποδεχτούν ότι ήταν πλέον κοινώς αποδεκτό, προκειμένου να μην θεωρηθούν ταραξίες που απαρνιούνται τις γενικώς παραδεδεγμένες απόψεις, ή θρασείς , που θεωρούν ότι είναι πιο έξυπνοι απ όλους τους άλλους.

Όταν μια γνώμη φτάνει σ αυτό το βαθμό αποδοχής η συγκατάνευση αποτελεί πλέον καθήκον. Από το σημείο αυτό και στο εξής οι λίγοι που είναι ικανοί να κρίνουν θα σιωπήσουν. Μιλούν μόνο όσοι είναι παντελώς ανίκανοι να σχηματίσουν οποιαδήποτε γνώμη ή κρίση , αφού παπαγαλίζουν απλώς τις απόψεις των άλλων. Ωστόσο υπερασπίζονται τις συγκεκριμένες απόψεις με υπερβάλλοντα ζήλο και μισαλλοδοξία, καθώς αυτό που απεχθάνονται στους ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο από το δικό τους δεν είναι τόσο οι διαφορετικές τους κρίσεις, όσο η τόλμη να θέλουν να σχηματίσουν τη δική τους άποψη. Εν ολίγοις , ελάχιστοι είναι ικανοί να σκεφτούν, όλοι όμως θέλουν να έχουν άποψη. Συνεπώς δεν απομένει παρά να ενστερνιστούν έτοιμες απόψεις άλλων αντί να σχηματίσουν τις δικές τους.

Εφόσον αυτό συμβαίνει, τι αξία έχει μια γνώμη,  ακόμη κι αν έχει εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές?

Δεν είναι περισσότερο τεκμηριωμένη από ένα ιστορικό γεγονός καταγεγραμμένο από 100 ιστορικούς, οι οποίοι αποδεικνύεται πως έχουν αντιγράψει ο ένας από τον άλλο, η άποψη στο τέλος μπορεί ν αποδοθεί σ ένα και μόνο άτομο. Άλλα θα πω εγώ, άλλα εσύ κι άλλα κάποιος άλλος. Δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από μια σειρά ισχυρισμών.

 Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο: "η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο"

Πηγή: Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Read More

ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Μια φίλη στο fb έγραψε χτες το βράδυ αυτό το κείμενο:


(Να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για το κακογράψιμο του κείμενου... :-p)

Ο άνθρωπος είναι συνηθισμένος στην βαρβαρότητα απέναντι στα ζώα. Μεγάλωσε έτσι. Του έμαθαν από το σπίτι πως τα ζώα είναι για αυτόν. Ότι ο "θεός" τα έφτιαξε για να τον υπηρετούν. Με αυτό το σκεπτικό, τον απαλλάσσει από ενοχές και τύψεις που θα μπορούσε να έχει, και θα ήταν εκατομμύρια οι ερινυές που θα τον κυνηγούσαν, αν αναλογιζόταν πόσα ζώα ανά τον κόσμο υποφέρουνε και ξεψυχούν για τον άνθρωπο! Η λέξη ανθρωπιά που σχεδόν όλοι την ισοβαθμίζουν με την αγάπη και τον σεβασμό, είναι άλλη μια λέξη για να δειχτεί η "ανωτερότητα" του ανθρώπου προς την φύση. Η ανθρωπιά δεν έχει καμία σχέση με αγάπη και σεβασμό, αλλά διαρκή εκμετάλλευση και εξουσία. Εξουσία, βεβαίως, μιας και ο άνθρωπος θεωρεί ότι όλα του ανήκουν, έτσι με αυτήν την σκέψη ασκεί εξουσία σε οτιδήποτε πετάει, σέρνεται, περπατάει, κολυμπάει. Τα τρώει, τα φοράει, τα κυνηγάει για να τα σκοτώσει, τον διασκεδάζουν βασανίζοντας τα, τα φυλακίζει, τα αλυσοδένει... Αρκετά εγκλήματα έχουν γίνει απέναντι στα ζώα για να μπορέσει ο ίδιος ο άνθρωπος να καλύψει την αυστηρά απεχθή ματαιοδοξία του ΕΓΩ του.


Αν αντιστρεφαμε τους ρόλους, και στην θέση των ζώων τοποθετούσαμε τους ανθρώπους... Τι θα γινόταν τότε; 

-Στην ΙΣΠΑΝΙΑ, οι Ταύροι θα κυνηγούσανε και θα σκοτώνανε τους ανθρώπους για άθλημα, δόξες και λουλούδια σε αυτούς.
-Στην ΔΑΝΙΑ, χιλιάδες Δελφίνια θα δολοφονούσαν ανθρώπους κατά την ενηλικίωση τους, θάλασσα βαμμένη με αίμα, και χιλιάδες πτώματα ανθρώπων ρημαγμένα θα κείτονταν, από εδώ και από κει, μεγάλη γιορτή και πανηγύρι.
-Στην ΕΛΛΑΔΑ, κάθε Πάσχα, πιστά στις παραδόσεις Αρνιά και Κατσίκια θα σούβλιζαν εκατομμύρια ανθρώπους ακούγοντας μουσική και πίνοντας κρασάκι, θα διασκέδαζαν και θα γελούσαν.
-Στην ΑΜΕΡΙΚΗ, δισεκατομμύρια Γαλοπούλες θα είχαν στο τραπέζι των Ευχαριστιών, το γεμισμένο κουφάρι ανθρώπων σε μια πιατέλα, έτοιμο να φαγωθεί.
-Στα ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ επιστήμονες Πίθηκοι, Κουνέλια, Γάτες, θα έριχναν σε κελιά ανθρώπους και θα έβαζαν καλώδια και χημικά στο σώμα τους, θα τους χτυπάγανε με ηλεκτρικό ρεύμα, θα τους ανοίγανε ενώ θα ήταν ακόμη ζωντανοί και χωρίς αναισθησία, θα γελούσανε καθώς θα έβλεπαν τους ανθρώπους να κλαίνε και να υποφέρουν και με λυγμούς να παρακαλάνε να τους αφήσουν.
-Στα ΤΣΙΡΚΑ, θα έρχονταν ζώα από όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν ένα σόου με ανθρώπους για να διασκεδάσουν, Πίθηκοι, Ελέφαντες, Άλογα, Τίγρεις, Αρκούδες θα είχαν σε κλουβιά ανθρώπους που θα τους μαστίγωναν και θα τους έδιναν ένα φτωχικό πιάτο φαΐ η καθόλου μέχρι να μάθουν ένα, δυο κόλπα.
-Στα ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ, θα είχαν χιλιάδες ανθρώπους όλους μαζί στοιβαγμένους σε ένα μικρο χώρο, οπού θα έτρωγαν και θα έκαναν την ανάγκη τους. Θα στείρωναν τους άντρες, θα έπαιρναν από τις μητέρες τα νεογέννητα τους, θα τα πουλούσαν σε όποιο ενδιαφερόμενο ζώο με σκοπό να το αναθρέψει μέχρι μια ηλικία και ύστερα  να το σκοτώσει για να το φάει, ίσως να το βίαζε κιόλας, διόλου ασυνήθιστο θέαμα η κτηνοβασία στον κόσμο μας, αν σκεφτεί κανείς ότι στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ κατοχυρώθηκε από το νόμο ως lifestyle! Από τις νεαρές μητέρες ύστερα θα τοποθετούσαν αντλίες στα στήθη γεμάτα γάλα και θα ρουφούσαν ότι είχαν μαζί και τα υγρά του σώματος τους, αφήνοντας τες νεκρές και άδειες.
-Στο ΚΥΝΗΓΙ, Κοτσύφια, Μπεκάτσες, Τσίχλες, ακόμη και Κουνέλια και Λαγοί, θα κυνηγούσανε ανθρώπους με τα όπλα τους και θα τους σκότωναν διασκεδάζοντας και νιώθοντας περήφανοι που ξέρουν τόσο καλό σημάδι!
-Για ΓΟΥΝΑ, Αλεπούδες, Μινκ, Γάτες, Αρκούδες Πολικές-Δασους, Κροκόδειλοι, Φίδια, ΟΛΑ τα ζώα που δολοφονούνται για να φορεθούν, θα κυνηγούσανε ανθρώπους να τους γδάρουν ζωντανούς και να φορέσουν τα τομάρια τους βαμμένα με αίμα και πόνο, σαν παπούτσι, σαν παλτό, σαν φούστα, σαν τσάντα. Και ανάλογα τη μόδα θα σκότωναν και κάποιον με συγκεκριμένα χρώματα και από συγκεκριμένη χώρα. Ποικιλία στο ανθρώπινο είδος υπάρχει!
-Στα ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, θα έπρεπε να οδηγούσαν Γάτες, Αλεπούδες, Σκαντζόχοιροι, Φίδια, Σκυλιά και πάει λέγοντας, να πατούσαν και να χτύπαγαν ανθρώπους και στη συνέχεια να άφηναν τα άψυχα κορμιά τους στην άκρη των δρόμων, χωρίς κανένας να νοιάζεται για το θέαμα ενός τέτοιου απεχθούς εγκλήματος.

Και η λίστα με τα παραδείγματα συνεχίζεται...


Στο τέλος, αν επικρατούσε μια τέτοια κατάσταση στους ανθρώπους να τι θα γινόταν; Αλλά αν θυμάμαι καλά, οι άνθρωποι που αποδέχονται την σκλαβιά και τις αλυσίδες τους (σε αντίθεση με τα ζώα που δεν διαλέγουν αυτήν την ζωή και προσπαθούν να ξεφύγουν, πρόσφατο παράδειγμα, ένας Ελέφαντας που δραπέτευσε από ένα ΤΣΙΡΚΟ στο ΜΕΞΙΚΟ και βρήκε θάνατο από ένα λεωφορείο που τον χτύπησε), αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που ψηφίζουν εξουσίες και κυβερνήσεις, έχουν γευτεί στο ελάχιστο τα βάσανα που περνάνε τα ζώα από τους ανθρώπους, ενώ οι ίδιοι αποφασίζουν πως και πόσο θα βασανιστούν. Ανάμεσα στους καθαρά μαζοχιστές ανθρώπους λοιπόν, υπάρχουν και οι συνειδητοποιημένοι, αυτοί που ξεχωρίζουν από τις μάζες λόγω του πνεύματος τους, αυτοί που επιδιώκουν και απαιτούν επανάσταση και θέλουν να είναι μέρος της. Επανάσταση για να κατακτήσουν τους εαυτούς τους, τα σώματα τους, την ελευθεριά τους και το δικαίωμα τους στην ζωή. Αυτό είναι κάτι που σε κάνει να ελπίζεις ότι μπορεί να υπάρξει μέλλον στην ανθρώπινη σκλαβιά και δυστυχία που έχει γίνει συνήθεια! Το θέμα όμως είναι το εξής: Πως μπορείς να ψάχνεις για επανάσταση χωρίς να συμπεριλάβεις τα ζώα, που έχουν ζήσει σε συνθήκες που ποτέ κανένας άνθρωπος δεν έζησε; Ίσως οι συνθήκες να αγγίχτηκαν από τις πράξεις και τα εγκλήματα των ΝΑΖΙ! Αλλα και πάλι, ίσως οι ΝΑΖΙ, κάποιοι όμως, όχι όλοι, να πλήρωσαν για τα εγκλήματα τους, όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν εκμεταλλευτεί στο πιο άθλιο σημείο τα ζώα και έχουν διαπράξει απίστευτα εγκλήματα, ποτέ δεν τιμωρούνται! Θα πρέπει λοιπόν, να απελευθερωθεί όλος ο πλανήτης από την βαρβαρότητα των ανθρώπων και την τάση του να σκλαβώνει όσες περισσότερες ζωές μπορεί! Ένας πόλεμος ενάντια των ανθρώπων, αυτοί είναι το μοναδικό ζώο που έχει καταφέρει να φερθεί με τον χειρότερο τρόπο στο ίδιο του το είδος και στα υπόλοιπα... Μια επανάσταση που θα έχει όλα τα χρώματα και θα γίνει για όλες τις υπάρξεις! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!



ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΜΕΡΙΚΑ ΓΝΩΜΙΚΑ, ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΜΥΑΛΩΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.

Το Άουσβιτς ξεκινά κάθε φορά που κάποιος κοιτά ένα σφαγείο και σκέφτεται: είναι απλά ζώα.
 Θεοντόρ Αντόρνο


 Στη συμπεριφορά τους προς τα πλάσματα, όλοι οι άνθρωποι είναι Ναζί. Η υπεροψία με την οποία ο άνθρωπος μπορεί να συμπεριφέρεται στα άλλα είδη όπως τον ευχαριστεί, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα των πιο ακραίων ρατσιστικών θεωριών. Την αρχή του δικαίου του ισχυρού.
Isaac Bashevis Singer


Τα ζώα του κόσμου υπάρχουν για τους δικούς τους λόγους. Δεν φτιάχτηκαν για τους ανθρώπους, όπως οι μαύροι άνθρωποι δεν φτιάχτηκαν για τους λευκούς ή οι γυναίκες για τους άνδρες. 
 Alice Walker, 1944-, Αμερικανίδα συγγραφέας


 Αν τα σφαγεία είχαν τζάμια αντί τοίχους, όλοι θα ήταν φυτοφάγοι. 
Χορτοφαγικό γνωμικό


Θα έρθει η εποχή που οι άνθρωποι, όπως και εγώ, θα βλέπουν τη δολοφονία των ζώων, όπως τώρα βλέπουν τη δολοφονία των ανθρώπων!
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, 1452-1519, Ιταλός σοφός


Αυτός που δεν σέβεται τη ζωή, δεν αξίζει να ζει.
Λεονάρντο ντα Βίντσι 


 Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι η μοίρα της ανθρωπότητας, στην εξέλιξή της, να σταματήσει να τρώει ζώα, όπως ακριβώς οι άγριες φυλές σταμάτησαν να τρώνε η μία την άλλη, όταν ήρθαν σε επαφή με πιο προηγμένες φυλές. 
Henry David Thoreau, 1817-1862, Αμερικανός συγγραφέας


Φίλοι μου, αποφεύγετε να γεμίζετε το σώμα σας με βρώμικες τροφές. Υπάρχουν εκτάσεις σιταριού, τόσα πολλά μήλα που τσακίζουν τα κλαδιά των δέντρων, σταφύλια που γεμίζουν τους αμπελώνες, γευστικά χόρτα και λαχανικά για μαγείρεμα. Υπάρχει το γάλα και το μέλι με το άρωμα του θυμαριού. Η γη προσφέρει μια μεγάλη ποσότητα πλούτου, καθαρά στοιχεία που δεν προξενούν το χύσιμο του αίματος, ούτε τον θάνατο. Μόνο τα ζώα ικανοποιούν την πείνα τους με το κρέας, και όχι όλα: πράγματι τα άλογα, τα βόδια και τα πρόβατα βρίσκουν τροφή στη γη.
 Πυθαγόρας


Όσο ο άνθρωπος θα συνεχίζει να είναι ο άσπλαχνος καταστροφέας κατώτερων ζώντων όντων, δεν θα γνωρίσει ποτέ υγεία και ειρήνη. Γιατί όσο οι άνθρωποι θα κατασφάζουν ζώα, θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Πράγματι, αυτός που σπέρνει το σπόρο του φόνου και του πόνου δεν μπορεί να δρέψει χαρά και αγάπη.
 Πυθαγόρας


Πως μπορείτε να σκοτώνετε και να τρώτε ένα ήμερο, ανυπεράσπιστο ζώο, που πριν από λίγο έβλεπε, περπατούσε, ζούσε; Αφού είστε χορτάτοι, ποια μανία σας σπρώχνει να σκοτώνετε; Αν πιστεύετε ότι η φύση σας έπλασε να τρώτε τα άλλα ζώα, τότε σκοτώστε εσείς οι ίδιοι τα θυματά σας. Πνίξτε τα με τα δόντια σας! Όμως ανατριχιάζετε με όλα αυτά… Γι αυτό βάζετε άλλους να διαπράξουν τα αποτρόπαια αυτά εγκλήματα…!
 Πλούταρχος


Αναρωτιέστε γιατί ο Πυθαγόρας δεν έτρωγε κρέας; Εγώ προσωπικά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο και με τι καρδιά, ο πρώτος άνθρωπος πλησίασε το στόμα του στο πηγμένο αίμα και τα χείλια του σε ένα νεκρό πλάσμα. Πως έβαλε στο τραπέζι του πτώματα ζώων και ονόμασε φαγητό και τροφή τα πλάσματα που λίγο πριν μούγκριζαν και βέλαζαν, κινούνταν γεμάτα ζωή. Πως δέχτηκε την θέα της σφαγής, τον κομμένο λαιμό, το γδαρμένο δέρμα, τις σπασμένες αρθρώσεις. Σκεφτείτε την άσχημη μυρωδιά... Πως έγινε να μην ανατριχιάσει όταν ήρθε σε επαφή με τα κομμάτια άλλων όντων και ρούφηξε το ζουμί και τον ορό από τις πληγές τους...! Ο άνθρωπος δεν τρέφεται με λιοντάρια και λύκους για να επιζήσει..., αντίθετα, σκοτώνει πλάσματα ακίνδυνα, εξημερωμένα, που δεν έχουν κεντριά και μυτερά δόντια. Για ένα κομμάτι κρέας, ο άνθρωπος τους αφαιρεί τον ήλιο, το φως, την διάρκεια της ζωής που δικαιούνται όταν γεννιούνται.Αν πιστεύετε πως η φύση σας προορίζει για τέτοιου είδους διατροφή, γιατί δεν σκοτώνετε μόνοι σας αυτό που θέλετε να φάτε; Αλλά κάντε το με τις δικές σας δυνάμεις, χωρίς ρόπαλο, χωρίς σφυριά ή άλλα όπλα.
 Πλούταρχος


Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως πολιτικό ζώο.
 Αριστοτέλης


Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών.
 Θεόφραστος


Η ψυχή είναι ή ίδια για όλα τα πλάσματα, παρόλο που το σώμα είναι διαφορετικό.
 Ιπποκράτης 


Μην κάνεις ποτέ στους άλλους αυτό που δεν θα θέλεις να κάνουν οι άλλοι σε σένα.
Σωκράτης, Κομφούκιος


Τα ζώα είναι φίλοι μου…. και δεν τρώω τους φίλους μου. 
 Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω 


Όταν εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι ζωντανοί τάφοι δολοφονημένων ζώων, πως περιμένουμε ιδανικές συνθήκες στη γη;
 Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω


Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ' όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα. 
 Mark Twain, What Is Man, 1906


Τώρα μπορώ να σας κοιτάζω ήρεμος’ δε σας τρώω πια.
 Franz Kafka


Η μη βία οδηγεί στην υψηλότερη ηθική που είναι ο σκοπός ολόκληρης της εξέλιξης. Μέχρι να σταματήσουμε να βλάπτουμε τα υπόλοιπα πλάσματα, είμαστε όλοι άγριοι.
Θωμάς Έντισον, 1847 - 1931


To να γίνεις χορτοφάγος είναι να εισέρχεσαι στο ποτάμι που οδηγεί στη νιρβάνα.
 Βούδας


Το μεγαλείο ενός έθνους και η πρόοδος στις ηθικές αξίες κρίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα.
 Μαχάτμα Γκάντι


Ο καλός άνθρωπος είναι φίλος όλων των ζωντανών πλασμάτων.
 Μαχάτμα Γκάντι


Το καθήκον μας είναι να απελευθερωθούμε εξαπλώνοντας τον κύκλο της συμπόνιας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και την ολική ομορφιά της φύσης. 
 Αλμπερτ Αϊνστάιν 


Λίγοι είναι αυτοί που βλέπουν με τα μάτια τους και νιώθουν με τη δική τους καρδιά.
 Αλμπερτ Αϊνστάιν


Τίποτε δεν θα ευεργετήσει την ανθρώπινη υγεία και θα αυξήσει τις ευκαιρίες επιβίωσης της ζωής στη Γη περισσότερο, όσο η εξέλιξη σε ένα χορτοφαγικό διαιτολόγιο.
Αλμπερτ Αϊνστάιν


Έχουμε σκλαβώσει τα υπόλοιπα ζωντανά δημιουργήματα και συμπεριφερόμαστε στους μακρινούς μας συγγενής σε πούπουλα και φτερά τόσο άσχημα, που αναμφίβολα, αν μπορούσαν να δημιουργήσουν δική τους θρησκεία, θα έβαζαν τον άνθρωπο στο ρόλο του διαβόλου.
 Ουίλιαμ Ραλφ Ίνγκε «Outspoken Essays» 1922 


Μου φαίνεται πως οι άνθρωποι έχουν αποκηρύξει κάθε ευφυΐα, αν τολμούν να διατυπώσουν πως τα ζώα είναι απλά κινούμενες μηχανές. Μου φαίνεται πως τέτοιοι άνθρωποι ποτέ δεν παρατήρησαν με προσοχή τις προσωπικότητες των ζώων, ποτέ δεν ξεχώρισαν τις διαφορετικές φωνές της ανάγκης, της δεινοπάθειας, της χαράς, του πόνου, της αγάπης, του θυμού και της στοργής. Θα ήταν λοιπόν πρωτοφανές, αν τα ζώα μπορούν να εκφράσουν τόσο καλά κάτι που δεν μπορούν να νιώσουν.
Βολτέρος 


Επειδή η καρδιά χτυπάει κάτω από το τρίχωμα, τη γούνα, τα πούπουλα ή τα φτερά, μπορούμε να την περιφρονoύμε;
 Ζακ Πολ Ρίχτερ 

Read More

Charlie Chaplin - The Great Dictator

Read More

3 Ψευδαισθήσεις

Υπάρχουν τρείς ψευδαισθήσεις στο παιχνίδι του καπιταλισμού:

1) Η ψευδαίσθηση πως μπορείς να κερδίσεις,
2) Η ψευδαίσθηση πως μπορείς να φέρεις ισοπαλία,
3) Η ψευδαίσθηση πως μπορείς να φύγεις απο το παιχνίδι.

Ο ίδιος ο καπιταλισμός έιναι βασισμένος στην ψευδαίσθηση πως μπορείς να κερδίσεις.
Ο σοσιαλισμός ειναι βασισμένος στην ψευδαίσθηση πως μπορείς να φέρεις ισοπαλία.
Ο μυστικισμός είναι βασισμένος στην ψευδαίσθηση πως μπορείς να φύγεις απο το παιχνίδι.

Την λύση πιστεύω την ξέρετε ήδη.  Αλλάξτε παιχνίδι.

Read More

Ισοκράτης

Υπάρχει ένα γνωμικό που έτυχε να δω εντός αστυνομικού τμήματος (χωρίς να εννοώ τίποτα), που επίσης, τον Δεκέμβριο του 2008, την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου δημοσιεύτηκε απο τον Ελεύθερο Τύπο (εξώφυλλο), έχει βρεθεί σε ορθόδοξο χριστιανικό blog, (καλά στο τμήμα, καλά σε εφημερίδα, καλά στο ίντερνετ γενικότερα, μα που στο καλό κολλάει ο Ισοκράτης στον χριστιανισμό;) και γενικά είναι "διάσημο" γνωμικό και αποδίδεται στον Ισοκράτη: 

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».

Θεωρητικά είναι από τον Αρεοπαγιτικό, μια "παιδική σούμα" αν θέλετε των παραγράφων 18-22. Ακολουθεί το κείμενο στα νέα ελληνικά: (Υπάρχουν διάφορες αποδόσεις, διάλεξα αυτήν που μου έδινε την δυνατότητα του copy-paste. ;)

18. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να επαινούμε ή να ευνοούμε αυτό το πολίτευμα που έγινε αιτία τόσων και τόσων συμφορών ως τώρα και που ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να πηγαίνει προς το χειρότερο; Και γιατί τάχα δεν πρέπει να φοβούμεθα ότι με τον κατήφορο που επήρε θα καταντήσουμε στα τελευταία σε κατάσταση περισσότερο άθλια από την εποχή εκείνη; 19. Και για να δώσετε την προτίμησή σας και την κρίση σας για το θέμα που συζητούμε, όχι αφού ακούσετε περιληπτικά γι' αυτό, αλλ' αφού το κατανοήσετε βαθιά, είναι ανάγκη σεις από το ένα μέρος να συγκεντρώσετε όλη σας την προσοχή σ' αυτά που εγώ αναπτύσσω, κι' εγώ από το άλλο να προσπαθήσω να τελειώσω την ανάπτυξη του θέματος αυτού με κάθε δυνατή συντομία.

20. Εκείνοι λοιπόν που είχαν τη διοίκηση της πολιτείας κατά την παλαιότερη εποχή, εγκατέστησαν πολίτευμα που δεν είχε μόνον όνομα προσφιλέστατο σ' όλους και γλυκύτατο, ενώ στην πραγματικότητα δεν έδινε την εντύπωση αυτή στους πολιτευομένους και δεν προετοίμαζε τους πολίτας ώστε να θεωρούν την ακολασία δημοκρατία, την παρανομία ελευθερία, την αθυροστομία ισότητα δικαιωμάτων, ούτε τέλος την εξουσία να κάνουν όλα αυτά ευδαιμονία, αλλά πολίτευμα που παρέδιδε στο μίσος και στην τιμωρία τους ανθρώπους αυτού του είδους και που κατώρθωσε με τον τρόπο αυτό να κάμη όλους τους πολίτας καλύτερους και φρονιμώτερους.

21. Εξαιρετική μάλιστα συμβολή για την καλή διοίκηση της πολιτείας παρείχε το γεγονός ότι, επειδή υπάρχει η δοξασία ότι υπάρχουν δύο είδη ισότητος και ότι η μία απονέμει σ' όλους τα ίδια δικαιώματα και η άλλη ό,τι πρέπει στον καθένα, δεν αγνοούσαν τη χρησιμώτερη, αλλ' εκείνην που έδινε τα ίδια δικαιώματα και στους ηθικούς ανθρώπους και στους πονηρούς, την απεδοκίμαζαν, γιατί την εθεωρούσαν άδικη,
22. ενώ εκείνην που παρείχε δικαιώματα ανάλογα με την αξία του καθενός και ετιμωρούσε πάλι αναλόγως των περιστάσεων, την προτιμούσαν και σύμφωνα μ' αυτήν ερρύθμιζαν τη διοίκηση της πολιτείας, και δεν εξέλεγαν τους άρχοντας απ' όλους τους πολίτας ανεξαιρέτως, αλλά για κάθε αξίωμα προέκριναν τον καλύτερο και τον ικανώτερο, γιατί ενόμιζαν ότι και οι άλλοι πολίται θα είναι όμοιοι μ' εκείνους που αναλαμβάνουν υπεύθυνα τη διοίκηση των πολιτικών πραγμάτων.
Πηγή: http://www.greek-language.gr

Ιδού το βιβλίο σε πιντιεφ: 03_3_Isokrates_Aeropagitikos.pdf σελίδα 337, σε άλλη απόδοση απο την παραπάνω.)

(Σημείωσεις όσον αφορά το γνωμικό: Λέγεται, χωρίς να μπόρεσα ποτέ να το διασταυρώσω προσωπικά, πως την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου, χωρίς να σημειώνεται η χρονιά - πάντως το 2008 στις 13 Δεκεμβρίου ήταν Σάββατο (χαχα) - δημοσιεύτηκε και από την εφημερίδα Αυγή. Δεν ξέρω αν ισχύει. Πάντως όσο και να αγαπώ την αντιπληροφόρηση, μισώ την παραπληροφόρηση, οπότε απλά σας δίνω ότι δεδομένα έχω στα χέρια μου και τα συμπεράσματα δικά σας.

Επίσης, στο "ορθόδοξο χριστιανικό blog" που έλεγα, άφησα ένα - επίτηδες - ανώνυμο μήνυμα στο σχόλιο ενός -υποθέτω- καλού χριστιανού. "Δεν διαφωνω αγαπητέ. Σίγουρα η δημοκρατία έχει χάσει το νόημα της. Άλλωστε η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Πάντως άμα μπορείτε, καλό θα ήταν να με ενημερώσετε και εμένα πότε και που στο καλό το είπε αυτό ο Ισοκράτης. Δεν το έχω βρεί πουθενά. Το ψάχνω. Πραγματικά, θα ήταν τεράστια χαρά μου αν κάποιος με ενημέρωνε απο πού είναι αυτό το γνωμικό." Έλαγα και να ρώταγα τι σχέση έχει ο Ισοκράτης με την ορθοδοξία αλλα μιας και τα σχόλια του blog περνάνε απο τον έλεγχο του συντάκτη... καταλαβαίνετε. Οι χριστιανοί - όπως και όλα τα δόγματα - θα σου επιτρέψουν να μιλήσεις μόνο αν συμφωνείς μαζί τους. Λέτε να πάρω ποτέ απάντηση; )

Το συγγεκριμμένο γνωμικό επίσης θεωρείται πως μεταφέρθηκε απο τον Παναθηναικό του ιδίου: 

Νεοελληνική απόδοση:

Εγκατέστησαν δηλαδή το είδος εκείνο της δημοκρατίας, όχι αυτό που δεν έχει καθωρισμένη πολιτική, και που θεωρεί ότι η ακολασία είναι ελευθερία, και το δικαίωμα να κάνη ό,τι θέλει ο καθένας, ευτυχία, παρά το πολίτευμα εκείνο που αυτά τα πράγματα τα κατακρίνει, και όπου κυβερνούν οι άριστοι· τον τύπο αυτόν του πολιτεύματος που είναι χρησιμώτατος, οι πολλοί τον συγκαταλέγουν εις τα πολιτεύματα που έχουν βάσιν την περιουσία, όχι από αμάθεια, πως δεν το ξέρουν, παρά διότι ποτέ ως τώρα αυτοί δεν ενδιαφέρθηκαν για παρόμοια ζητήματα.

Πηγή: http://www.greek-language.gr

Πάντως νομίζω οτι μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα όσον αφορά τον Ισοκράτη. Δεν είπε τίποτα σχετικά με την αναρχία, τουλάχιστον όχι στο συγκεκριμένο γνωμικό που επίσης δεν είπε ποτέ.


 
Για να την σπάσω σε κάποιους ονόματαδενλέμευπολήψειςδενθίγουμε παραθέτω και την original παράγραφο 50 του Πανηγυρικού, μιας και είχε παίξει μια τρολιά σχετικά με αυτήν:

"Τοσούτον δ' απολέλοιπεν η πόλις ημών περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους, ώσθ' οι ταύτης μαθηταί των άλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας* καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας".

Μτφρ: "Σε τόσο μεγάλο βαθμό η πόλη μας έχει ξεπεράσει τους άλλους ανθρώπους στο πνεύμα και το λόγο, ώστε οι μαθητές αυτής έχουν γίνει δάσκαλοι των άλλων, και το όνομα των Ελλήνων έφτασε να δηλώνει όχι το γένος, αλλά τη διανόηση, τόσο που να καλούνται Έλληνες μάλλον αυτοί που μετέχουν στη δική μας παιδεία, παρά αυτοί που έχουν (απλώς) κοινή καταγωγή".
 

*"Έλληνας"(αιτ.) είναι το ορθό και όχι "Έλληνες" που εσφαλμένα αναγράφεται σε όλες τις ιστοσελίδες που είδα.

Είναι προφανές ότι ο Ισοκράτης μιλάει για την πόλη του, την Αθηναϊκή πολιτεία και όχι για το Ελληνικό έθνος. Θεωρώ επίσης σαφές ότι πρόθεσή του είναι να δείξει ότι αυτοί που δικαιούνται να χαρακτηρίζονται περισσότερο από κάθε άλλο Έλληνες είναι οι Αθηναίοι. Και ούτε λίγο ούτε πολύ, ταυτίζει την ελληνικότητα με την αθηναϊκή (αττική) παιδεία. Να το πω ακόμα πιο απλά: Οι έχοντες αττική παιδεία είναι οι κατεξοχήν Έλληνες για τον Ισοκράτη.

Πηγή:http://dimbarsak.blogspot.gr/search/label/Ισοκράτης

Read More

Αντίο Aaron Swartz

Αν και μάλλον το όνομα του δεν είναι και τόσο γνωστό στους περισσότερους, η δουλειά του Aaron Swartz μας συντροφεύει καθημερινά στο Internet.

Βρέθηκε νεκρός την Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2013. Όχι από φυσικά αίτια – δύσκολο, αφού ήταν μόλις 26 ετών – ούτε από το χέρι κάποιου συνανθρώπου του. Απλά, αυτοκτόνησε. Ίσως διότι είχε κουραστεί εξαιτίας μιας δικαστικής διαμάχης – για κάτι που, όντως, έφταιγε, μα που είχε αφορμή την περιέργεια και την ελεύθερη ιδεολογία του. Ίσως γιατί ένιωθε κάποιο κενό, έχοντας ήδη καταφέρει τόσα πράγματα σε τόσο μικρή ηλικία. Ποτέ δεν θα μάθουμε.

Ο… ποιος;

Ο Aaron ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών όταν αποφάσισε να συμμετάσχει στην ανάπτυξη του πρότυπου RSS, που σήμερα αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε εκατομμύρια sites και τους αναγνώστες τους, την τεχνολογία που μεταφέρει τους τίτλους και τις συνόψεις των άρθρων ενός site/blog στα προγράμματα ή τις υπηρεσίες του είδους που χρησιμοποιούν οι χρήστες για εύκολη ενημέρωση – σαν τον Google Reader ή το Microsoft Outlook. Αυτό που κρύβεται πίσω από το πληκτράκι RSS του site όπου βρίσκεστε τώρα – και αυτού όπου βρισκόσασταν πριν, και αυτού που θα επισκεφθείτε αργότερα.

Θέλοντας να επεκτείνει την υιοθέτηση του RSS, όταν έμαθε πως ο Lawrence Lessig οργάνωνε την Creative Commons. Αντί να τον πείσει, απλά, να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία RSS, βρέθηκε να συμμετέχει και ο ίδιος στην ομάδα, όντας πιστός στην… χακεροϊδεολογία της ελευθερίας. Και, από εκεί, βρέθηκε να συμμετέχει στην εδραίωση των standards που προσδιορίζουν το ίδιο το web, μέσω του οργανισμού W3C.

Αυτά ήταν, απλά, η αρχή. Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ένα άλλο project του, που ίδρυσε μαζί με άλλα δυο άτομα. Ακούει στο ονοματάκι Reddit, και ίσως το έχετε ακούσει. Οι προγραμματιστές, οι web developers και οι πιο… ψαγμένοι χρήστες ίσως έχουν ακούσει το ονοματάκι markup – ένας τρόπος να γράφεις κείμενο, ορίζοντας με απλά σημεία στίξης την ίδια την εμφάνιση του. Για παράδειγμα, μια λέξη με δυο αστερίσκους στα άκρα αποκτά *έμφαση*, Απλό ως ιδέα, βασικό όπλο χιλιάδων sites πια, που τη χρησιμοποιούν ως έναν εύκολο τρόπο να επιτρέπουν στους χρήστες τους να μορφοποιούν εύκολα και γρήγορα τα σχόλια τους δίχως να (χρειάζεται να) έχουν πρόσβαση σε πιο μπλεγμένα εργαλεία. Και με την ευκαιρία αυτού, έγραψε και το αναντικατάστατο προγραμματάκι html2text, που παίρνει κώδικα HTML και τον μετατρέπει σε απλό-κείμενο-με-μορφοποίηση-markup, για εύκολη διαχείριση και ανάγνωση.

Ανήσυχο πνεύμα

Όταν μια ομάδα στην οποία εργαζόταν εξαγοράστηκε από τον ίδιο οργανισμό που μας δίνει ονόματα όπως τα Elle και Wired (ναι, τα γνωστά περιοδικά/sites), ο ίδιος άρχισε να… δημιουργεί προβλήματα στο χώρο εργασίας του – όχι σημαντικά, αλλά τα τυπικά δείγματα του ανθρώπου που δεν αποδέχεται τη λεγόμενη κουλτούρα-του-γραφείου. Δεν ακολουθούσε το ωράριο της εργασίας του, φρόντιζε να οργανώνει ανεπίσημα meetings που, θεωρητικά, παρεμπόδιζαν την εργασία του κλπ. Ο άνθρωπος που, κατά τα άλλα, αναγνωρίζεται πια ως διάνοια από άλλους προγραμματιστές – και γενικότερα εργαζόμενους στο χώρο του Internet και της τεχνολογίας, δεν ήταν… αρκετός για τη σύγχρονη εργασιακή νοοτροπία. Άσχετα αν είχε καταφέρει σε… κλάσμα της ηλικίας των γραφειοκρατικά ανώτερων του περισσότερα από όσα οι ίδιοι θα ονειρεύονταν ποτέ. Άσχετα αν η δουλειά του είχε επηρεάσει όλο τον πλανήτη – προς το καλύτερο – και φαινόταν πως βρισκόταν μονάχα στην αρχή. Τι σημασία έχει αν είσαι ο… Einstein, αν δεν μπορείς να δουλέψεις ένα κανονικό, πλήρες οχτάωρο, με το κεφάλι σκυμμένο επάνω από τα projects που σου ορίζουν άλλοι;

Ody's thoughts (το άτομο απο το οποίο έκλ απαλλωτρίωσα το άρθρο)

Φυσικά, ό,τι και να πω για το ότι ο κόσμος θα έπρεπε να αλλάξει, να πάρει ένα μάθημα από αυτή την κατάσταση, δύσκολα θα συμβεί κάτι τέτοιο. Διότι το πρόβλημα δεν είναι νοοτροπίας ή ιδεολογίας, μα απλά ηλιθιότητας και εγωισμού. Και δυστυχώς, δεν μπορείς να απαιτήσεις όλοι όσοι έχουν διευθυντικές/ελεγκτικές θέσεις να αποκτήσουν, ξαφνικά, με ένα μαγικό χαπάκι, και… αυξημένο δείκτη ευφυίας για να μπορούν να σε καταλάβουν. Η περίπτωση του Aaron αποτελεί επιπλέον μια τρανή απόδειξη πως κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο που είναι οργανωμένος ο σύγχρονος τρόπος εργασίας. Αφού ο Aaron μπορούσε σε πέντε λεπτά να κάνει όσα πολλοί-πολλοί άλλοι μέσα σε οκτώ ώρες (και που άλλοι ούτε καν ονειρεύονταν να κάνουν), δεν είναι παντελώς και ολοκληρωτικά… ηλίθιο να απαιτείς να κάνει το οκταωράκι του όπως όλοι οι άλλοι; Πότε έχεις να κερδίσεις περισσότερα, όταν αποδεχθείς πως ένας πανέξυπνος άνθρωπος μπορεί να σου προσφέρει μισή ώρα εργασίας κάθε μέρα, σπρώχνοντας την επιχείριση σου στο μέλλον, ή όταν τον διώξεις, χάνοντας όσα είχε να σου προσφέρει, επειδή δεν εργαζόταν το οκταωράκι που σε έχουν πείσει πως απαιτείται για να μείνει η επιχείριση σου στο παρόν; Δεν μιλάμε θεωρητικά εδώ, αλλά πρακτικά, με απτή απόδειξη την περίπτωση του αδικοχαμένου Aaron.

Φυσικά, τα παραπάνω δεν ήταν τα μόνα με τα οποία βρέθηκε… μπλεγμένος, αλλά σίγουρα είναι ενδεικτικά του για τι άνθρωπο μιλάμε. Θυμίζουμε: μας άφησε μόλις στα εικοσιέξι του χρόνια.

Ο ακτιβισμός

Όπως είπαμε, όμως, ο Aaron είχε και τη… χακεράδικη ιδεολογία. Ήταν ακτιβιστής. Ήταν οπαδός της ελευθερίας του λόγου και της γνώσης. Της ισοτιμίας ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε ηλικία. Και αυτό προφανώς αποτέλεσε τη βασικότερη αιτία που τον οδήγησε να… κρύψει ένα laptop στα έγκατα του MIT, από το οποίο και τράβηξε εκατομμύρια δικαστικών εγγράφων, από την κυβερνητική βάση δεδομένων της Αμερικής, Pacer, όταν αυτή βρισκόταν σε μια δοκιμαστική περίοδο λειτουργίας έξι εβδομάδων. Στη συνέχεια, τα προώθησε σε τρίτους, για ελεύθερη ανάρτηση στο web. Το σκεπτικό του πως, προφανώς, ο κόσμος θα έπρεπε να έχει ελεύθερη πρόσβαση σε όσα τον αφορούν. Μόνο που δεν… κάθισε καλά στην κυβέρνηση της Αμερικής, και έτσι βρέθηκε στο στόχαστρο του νόμου. Του νόμου, που προστατεύει το κράτος και τις επιχειρήσεις, και όχι τον απλό κόσμο – στον οποίο εντασσόταν ο ίδιος, για τον οποίο πάλευε,

Και τώρα, είναι νεκρός. Σχόλια σχετικά με το ότι έπασχε από κατάθλιψη προσπαθούν να δικαιολογήσουν την κίνηση του – αλλά, μεταξύ μας, ποιος δεν θα… έπασχε από κατάθλιψη όταν είχε κάνει όσα και εκείνος, και η επίσημη αναγνώριση ήταν πάντα μια αίσθηση πως δεν ταίριαζε και τόσο καλά ανάμεσα στους υπόλοιπους, στους εγωιστές και στα πρόβατα, σε όσους θέλουν εξουσία χωρίς να την αξίζουν ή σε όσους αποδέχονται την εξουσία των πρώτων δίχως να την αμφισβητούν;

Αξίζει να αναφέρουμε πως η Google είχε επιχειρήσει να τον εντάξει στις κάστες της, πάλι και πάλι (και πάλι). Ο ίδιος είχε αρνηθεί. Ήταν μπλεγμένος με πιο ενδιαφέροντα projects, είχε καλύτερα πράγματα να κάνει. Όταν, αργότερα, σκέφτηκε σοβαρά την πιθανότητα, και επικοινώνησε με γνωστούς του που εργάζονταν στο… μεγαθήριο, η Google είχε ήδη μπει στο χρηματιστήριο και η νοοτροπία της είχε, ως ένα σημείο, μεταλλαχτεί. Από μια παρέα τεχνολογικών πρωτοπόρων είχε μετατραπεί στην εταιρεία που όλοι γνωρίζουμε πως προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις τεχνολογικές τάσεις του μέλλοντος. Οι δουλειές των γνωστών του, σε αυτή, δεν του φαίνονταν, πια, ενδιαφέρουσες. Δεν θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου να κάνει αυτά τα πράγματα, καθημερινά, από τις 9 ως τις 5, είχε πει.

Και έτσι, μας άφησε. Πλουσιότερους, χάρη στον… μαγικό του κώδικα και τα projects όπου είχε εμπλακεί, αλλά σίγουρα πολύ-πολύ φτωχότερους, αφού δεν θα ξαναδούμε, πια, τίποτα απο αυτόν.

Αντίο Aaron.

Info

Αν θέλετε μια καλύτερη εικόνα για το ποιος ήταν ο Aaron Swartz, απλά δείτε τα κείμενα που ακολούθησαν την είδηση του θανάτου του. Ενδεικτικά παραθέτουμε αναρτήσεις από Wired, Unhandled Exception, Electronic Frontier Foundation, New York Times, Ars Technica. Αξίζει να διαβάσετε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο Google Blogoscoped, το blog του ίδιου του Lawrence Lessig και τη σχετική ανάρτηση της Quinn Norton. Στο δε petitions.whitehouse.gov, έχει ήδη αναρτηθεί αίτηση με 1.744 υπογραφές (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) για “μετά θάνατον συγχώρεση του” από την Αμερικάνικη Κυβέρνηση, για να ακυρωθούν οι κατηγορίες εναντίον του. Οι ίδιες κατηγορίες που, πιθανότατα, τον οδήγησαν στο θάνατο του – αφού και μόνο τα νομικά έξοδα για να μπορέσει να τις αντιμετωπίσει θα ανέρχονταν στα $1,5 εκατομμύρια, με 30-35 χρονάκια φυλακής να ακολουθούν. Και αυτό επειδή ήθελε να έχει πρόσβαση ο κόσμος σε έγγραφα που τον αφορούσαν. Χρειάζονται άλλες 23.256 υπογραφές. Λες και, αν συγκεντρωθούν… Θα αλλάξει κάτι… Θα επιστρέψει…

Πηγή:http://unregistered.gr/

Για όσους αντέξατε το διάβασμα, ιδού και ένα βίντεο του ιδίου για το πως σταμάτησε, μαζί με άλλους, το SOPA (Stop online piracy act)

 

Read More

Τι θα πει χάκερ

Ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στους χάκερ καιρό τώρα και δεν ήξερα απο πού να αρχίσω. Οπότε έψαξα λιγάκι στο ίντερνετ και ιδού:

Επειδή η λέξη "ΧΑΚΕΡ" -στην Ελλάδα κυρίως αλλά όχι μόνο- είναι εντελώς παρεξηγημένη, και παραπέμπει στον πιτσιρικά που κατέβασε ένα IP attack tool ή βρήκε κάποιο script που τρέχει στη σελίδα σου, επικολλώ τους "11 νόμους του χάκερ" που πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Ελλάδα στο φανζιν "Χάκερ" τουλάχιστο όπως πρωτοτυπώθηκε αυτός ο όρος κι όχι πως διαμορφώθηκε στις αμερικάνικες ταινίες.
 Αφού τον διαβάσετε ίσως ανακαλύψετε πως είστε κι εσείς χάκερ και δεν το γνωρίζατε. Ξεκινάμε από τον μηδενικό νόμο (0) και καταλήγουμε στον νόμο ένα-μηδέν (10). Ακολουθεί επεξήγηση.
(Όπως λέει και ένα ιντερνετικό αστείο, υπάρχουν 10 κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που καταλαβαίνουν το δυαδικό σύστημα και αυτοί που δεν το καταλαβαίνουν.)

0 Φτιάχνω,άρα υπάρχω
1 ο κόσμος μας είναι γεμάτος απο συναρπαστικά προβλήματα που περιμένουν λύση
2  Η λύση ενός συναρπαστικού προβλήματος είναι πιο μεθυστική απο την εξουσία,το σεξ ή το φαγητό
3 Οι μεγάλες ιδέες ανήκουν σε αυτούς που τις υλοποίησαν
4 Όλα μπορούν πάντα να γίνουν καλύτερα,απλούστερα,φτηνότερα
5 Περιουσία και κοινωνική αναγνώριση είναι θλιβερά υποκατάστατα της αναγνώρισης απο τον εαυτό μας ή το συνάφι μας
6 Κανένα πρόβλημα δεν πρέπει να λύνεται δεύτερη φορά
7 Η βαρεμάρα και η χαμαλοδουλειά οδηγούν στη μετριότητα,η ελευθερία και ο ενθουσιασμός στη δημιουργία
8 Το περισπούδαστο ύφος δεν υποκαθιστά την ικανότητα
9 Είναι μεγάλη δύναμη να λύσεις ένα πρόβλημα μόνος σου,αλλά ακόμη μεγαλύτερη να συνεργαστείς με άλλους του συναφιού σου για να λυθεί ένα μεγαλύτερο πρόβλημα
10 Η δύναμη της εξαπάτησης και της καταστροφής μπορεί να γοητεύσει μόνο μέτριους και αδύναμους

0. ΦΤΙΑΧΝΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Φτιάχνω με την έννοια του κατασκευάζω, δημιουργώ, εφευρίσκω, επινοώ. Υπάρχω, με την έννοια του, αν δεν φτιάχνω, δεν έχει νόημα η ζωή μου. Όσοι το έχετε νιώσει καταλαβαίνετε. Διαφορετικά, μην μπείτε στον κόπο. Μπορείτε να δείτε τηλεόραση. Όσοι νεότεροι το νιώθετε, αλλά κάποιοι προσπαθούν να σας σιδερώσουν στα καλούπια μιας αδιάφορης ύπαρξης αντισταθείτε και ψάξτε γρήγορα να βρείτε άλλους σαν κι εσάς. Καλύτερο μέρος για ψάξιμο; Το Ίντερνετ.

Τι φτιάχνω; Ο όρος χάκερ ξεκίνησε από τους υπολογιστές και τους προγραμματιστές, αλλά πλέον αναγνωρίζουμε ότι χάκερ με την ευρεία έννοια υπάρχουν σε κάθε προχωρημένο χώρο σκέψης και δημιουργίας, στην επιστήμη και στη τέχνη, σε όλο τον κόσμο και ίσως και πέρα απ' αυτόν. Χάκερ είναι ο πιτσιρικάς που έχει αλλάξει τα μούτρα των Windows στο PC του, χάκερ είναι και ο πενηντάρης που φτιάχνει αλλόκοτες εικόνες στο Photoshop, χάκερ είναι και ο Άγγελος που έφαγε 2 βδομάδες να διορθώσει τα μπαγκάκια στους καινούριους router της Cisco και μετά ποστάρισε τη λύση στα forum, χάκερ ήταν κι ο παππούς μου που έχτισε μόνος του το σπίτι του επινοώντας χιλιάδες πατέντες.

Τι σχέση μπορεί να έχουν τώρα όλα αυτά με τους χάκερ που παρουσιάζουν τα κανάλια και οι εφημερίδες ως δόλιους και καταστροφείς;  Καμία. Για τους πραγματικούς χάκερ αυτοί που κάνουν κόλπα για να χαλάσουν και όχι να φτιάξουν είναι οι κράκερ-συνήθως αρσενικοί έφηβοι που δεν ξέρουν και πολλά πράγματα και θεωρούν μαγκιά να κάνουν διάφορες παραβιάσεις. Για τους χάκερ οι κράκερ είναι ψιλοάσχετοι, τεμπέληδες, ανεύθυνοι και μάλλον χαζούληδες. Τι σχέση έχουν οι πιτσιρικάδες που ξεχαρβαλώνουν το συναγερμό ενός αυτοκινήτου και το κλέβουν με τους μηχανικούς που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν αυτοκίνητα;

1. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΛΥΣΗ.

Σου έχει τύχει να σε απορροφά το πρόβλημα τόσο που δεν υπάρχει ανάγκη για ύπνο, διασκέδαση, παρέες ή φαΐ; Το μόνο που σε νοιάζει είναι η λύση του προβλήματος. Γιατί; Θα κερδίσεις λεφτά η αναγνώριση;

Αν βέβαια έχεις δει τα φαινόμενα στον γιο σου ή στον πατέρα σου, στο φίλο ή στον εχθρό σου, και απλώς τα έχεις χλευάσει, ξανασκέψου το και δείξε λίγο σεβασμό. Έτσι χλεύαζαν τον Γαλιλαίο οι ανόητοι επειδή μελετούσε τα άστρα. Έτσι χλεύαζαν τους χάκερ που έστησαν το Ίντερνετ οι κουστουμάτοι, μέχρι που το Ίντερνετ τους κατάπιε όλους.

2.Η ΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ Η ΤΟ ΣΕΞ.

Σε πρώτη μετάφραση ο νόμος αυτός σημαίνει ότι οι χακερ είναι δούλοι, νηστικοί και δεν διασκεδάζουν ποτέ. Ωστόσο, ο χάκερ δεν αρνείται τίποτε απ'την ζωή. Απλώς γι' αυτόν οι άλλοι αρνιούνται τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής, τη λύση ενός προβλήματος που αξίζει.

3.ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΔΕΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ.

Όλες οι δημιουργίες ξεκινούν από ένα όραμα, μια φαντασία. Ωστόσο για κάθε 1000 που ονειρεύονται υπάρχει ένας που τελικά υλοποιεί το όνειρο του. Αυτός ο ένας είναι ο χάκερ. Αυτός που στρώνεται και κάνει τα πράγματα να δουλεύουν. Απ' τους άλλους 999 οι περισσότεροι απλώς δεν έχουν την ικανότητα να πραγματοποιήσουν όλα τους τα όνειρα, ενώ υπάρχει ένα ποσοστό επαγγελματιών ονειροπαρμένων που απλώς τα έχουν πει όλα πρώτοι μόνο που δεν έχουν υλοποίησε τίποτα επειδή είτε είναι ανίκανοι είτε τεμπέληδες είτε και τα δύο. Όταν ο χάκερ ακούει κάποιους να λένε ότι αυτοί είχαν πει πρώτα ότι έτσι πρέπει να γίνει απλώς γελά και λέει μέσα του: Το είχες πει εσύ και άλλοι χίλιοι αλλά ποιος το έκανε;

Ο Jeff Bezos του Amazon είπε το καλύτερο στην εποχή της τρέλας του Ίντερνετ: <<Οι σπουδαίες ιδέες είναι τζάμπα. Η υλοποίηση τους είναι το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο>>.

4.ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΑΠΛΟΥΣΤΕΡΑ, ΦΘΗΝΟΤΕΡΑ.

Βλέπεις κάτι που δουλεύει και σ' αρέσει. Το ψάχνεις. Σε λίγο αρχίζεις να σκέφτεσαι πως θα το κάνεις να δουλέψει καλύτερα. Είναι βέβαιο, λοιπόν ότι έχεις αυτό που χρειάζεται για να γίνεις πραγματικός χάκερ. Και δεν είναι ανάγκη να είναι μηχάνημα ή λογισμικό. Μπορεί να είναι οτιδήποτε, για παράδειγμα, ένα βιβλίο. Όπως είχε πει ο Gauss όποιος αντιγράφει ένα βιβλίο είναι κλέφτης, όποιος αντιγράφει δυο κάνει δοκίμιο, όποιος αντιγράφει τρία είναι συγγραφέας και όποιος αντιγράφει τέσσερα είναι μεγαλοφυΐα. Τελικά, μπορεί και ο Gauss να ήταν χάκερ, γιατί ήξερε τι σπουδαίο πράγμα είναι να πάρεις τις γνώσεις που υπάρχουν και πάνω σ' αυτές να φτιάξεις μια νέα, καλύτερη γνώση.

Όλη η εξέλιξη του προγραμματισμού των τελευταίων δεκαετιών στηρίζεται σε αυτή την απλή αποδοχή ότι πάντα υπάρχει καλύτερος τρόπος. Τα σημερινά εργαλεία λογισμικού μπορούν να φέρνουν άνετα εις πέρας διαδικασίες που παλιά χρειαζόταν χιλιάδες γραμμές κώδικα και έτρωγαν αδηφάγα τους πόρους των μηχανών. Στη αντίπερα όχθη, όλοι εκείνοι που φτιάχνουν πρόσθετα εργαλεία για τα λογισμικά τα λεγόμενα Add-ons / Plug-ins ξεκινούν από την ιδέα ότι μπορούν να βελτιώσουν το υπάρχον. Σε μια πιο γενική θεώρηση αυτό δεν κάνει και η φύση με την μηχανή του Δαρβίνου;

5.ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΝΑΦΙ ΜΑΣ.

Αν ξέρετε λίγα πράγματα για τους κώδικες τιμής των πολεμικών τεχνών ή των ταγμάτων ιπποτών, θα καταλάβετε ότι ένας χάκερ πάντα κρίνει τον εαυτό του και υπάρχει μέσα στο πλαίσιο των άλλων χάκερ. Ο πραγματικός χάκερ χλευάζει αυτούς που πουλήθηκαν για τα χρήματα και τη κοινωνική εξέλιξη. Δεν αρνείται την αξία του χρήματος ή της αναγνώρισης, αλλά δεν δέχεται να προδώσει τις αρχές του για να τα πετύχει.

Στα πρώτα χρόνια των υπολογιστών, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι χάκερ ήταν μικρές ομάδες που δούλευαν τις μηχανές της εποχής σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Λίγο αργότερα άρχισε η δικτύωση με τα πρώτα πειράματα του Arpanet που οδήγησε στο Ίντερνετ. Σήμερα η κοινότητα των χάκερ είναι τεράστια και καλύπτει κάθε γωνιά του πλανήτη με συνδετικό ιστό τις διάφορες κοινότητες του Ιντερνετ και βασικό έργο την ανάπτυξη ανοιχτού κώδικα Σε αυτές τις κοινότητες η αναγνώριση είναι δύσκολο πράγμα, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, ωστόσο αυτή μετράει.

Η άλλη γνώμη που μετράει είναι βέβαια του εαυτού μας. Ο χάκερ δεν υπάρχει χωρίς αυτοεκτίμηση γιατί ξέρει ότι μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς αλλά όχι τον εαυτό σου. Μέσα του θέλει να ξέρει ότι μετράει, όπως μετράνε οι άλλοι χάκερ που σέβεται.

6.ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ.

Η βασική αρχή στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία του ανοιχτού λογισμικού πηγάζει από μια βαθιά φιλοσοφική θεώρηση και κοινωνική ευαισθησία. Η λογική είναι απλή: Οι προικισμένοι εγκέφαλοι της ανθρωπότητας είναι πολύτιμοι, γιατί λοιπόν να τους σπαταλάμε σε προσπάθειες ανακατασκευής των ίδιων πραγμάτων; Αν κάποιος έφτιαξε μια σπουδαία ρουτίνα αντισπάμ για παράδειγμα, γιατί πρέπει να παιδευτούν και άλλοι ικανοί άνθρωποι για να την φτιάξουν για τις δικές τους ανάγκες; Δεν θα ήταν καλύτερο για την ανθρωπότητα αυτός που την έφτιαξε να την δώσει σε όλους και οι άλλοι να ξοδέψουν το χρόνο τους φτιάχνοντας κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, το οποίο επίσης θα μοιραστούν με άλλους;

Πέρα από την κοινωνική αξία του νόμου υπάρχει και η προσωπική. Ένας πραγματικός χάκερ δεν καταδέχεται να ξαναλύσει ένα πρόβλημα που έχει λυθεί. Ακόμα και αν τον εξαναγκάσει ο οργανισμός για τον οποίο δουλεύει να το κάνει, θα προσπαθήσει να το κάνει καλύτερο να το βελτιώσει.

7.Η ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ, Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

Αυτό που λέει ο συγκεκριμένος νόμος είναι ότι ο χάκερ ξέρει ότι η μονοτονία και η βαρεμάρα έχουν το κόστος τους και αυτό μπορεί να είναι να <<καεί>> ο εγκέφαλος του. Πράγματι, συχνά αν το μυαλό μας σταματήσει να δουλεύει, χάνει την σπιρτάδα του ενώ αν αποκοπούμε από την εξέλιξη των πραγμάτων φθίνουν οι ικανότητες μας.

Αντίθετα αν μας δοθεί η ελευθερία και αναπτυχθεί ενθουσιασμός για ένα έργο, το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία. Ο χάκερ αναγνωρίζει την αξία της πειθαρχίας σε κανόνες προκειμένου να υλοποιηθεί ένα έργο, αλλά ζητά την ελευθερία να σκεφτεί ανατρεπτικά, να προτείνει τον ανορθόδοξο, να πείσει ή να πειστεί για να το απορρίψει.

8. ΤΟ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΟ ΥΦΟΣ ΔΕΝ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ.

Ο χάκερ σιχαίνεται τους <<δήθεν>> περισσότερο και από τους κράκερ. Αυτοί οι οποίοι κρύβουν την μετριότητα τους με ύφος εφτά καρδιναλίων είναι πολύ ενοχλητικοί ιδίως άμα είναι προϊστάμενοι σου και δεν μπορείς να τους ρίξεις <<φάπα>>. Οι χάκερ συχνά υποχρεώνονται να ζήσουν με τους <<δήθεν>>. Όχι όμως για πολύ. Όταν φτάσουν να κινδυνεύει να καεί ο εγκέφαλος τους, σηκώνονται και φεύγουν, και ας μην έχουν βρει που να πάνε.

9. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΛΥΝΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑΦΙΟΥ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Η ιδέα του χάκερ είναι συνυφασμένη με την κοινότητα των χάκερ. Πολύ απλά, σήμερα , κανένα μεγάλο πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί από ένα και μόνο μυαλό. Η απάντηση είναι τα πολλά δικτυωμένα μυαλά που συνεργάζονται, είτε με χαλαρά μοντέλα όπως στο ανοιχτό λογισμικό, είτε ιεραρχικά, όπως στις μεγάλες εταιρίες. Ο χάκερ το ξέρει αυτό, αλλά δεν συνεργάζεται μόνο από ανάγκη, γιατί νιώθει ότι υπάρχει ένας αόρατος δεσμός ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι ικανοί, ευφυείς, ηθικοί και εργατικοί και απολαμβάνουν να συνεργάζονται με άλλους σαν κι αυτούς.

10.Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΟΗΤΕΥΣΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕΤΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ.

Για τον πραγματικό χάκερ η χρήση των ικανοτήτων σου για εξαπάτηση και καταστροφή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη μετριότητας και αδυναμίας. Αν ήσουν ικανότερος, δεν θα χάλαγες πράγματα, θα έφτιαχνες. Γιατί η ικανοποίηση της δημιουργίας είναι πολύ πιο βαθιά από την αίσθηση της καταστροφής. Αν είχες περισσότερη δύναμη, θα είχες αυτό που θέλεις χωρίς να χρειαστεί να εξαπατήσεις. Πολύ απλά, το να είσαι κράκερ σημαίνει ότι δεν είσαι άξιος να γίνεις χάκερ.

Κύρια πηγή του άρθρου: http://www.phpbbserver.com/emeis/viewtopic.php?p=55709&sid=3658d0ace6d44558ea7140eb7a7c62cd&mforum=emeis αν και ουσιαστικά τα δικαιώματα υποθέτω ότι ανήκουν στο περιοδικό RAM το οποίο και έβγαλε το συγκεκριμένο εντυπάκι. Όσοι θα θέλατε να ψάξετε το θέμα λίγο παραπάνω, υποθέτω πως ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια καλή αρχή: http://dide.flo.sch.gr/Plinet/Tutorials/Tutorials-Hackers-Crackers.html

Read More