Ας αφήσω λίγο κατα μέρος όλους τους υπόλοιπους χώρους της ελλάδος, άλλωστε οι περισσότεροι είναι καμένοι απο χέρι, κι ας πιάσω μόνο το αναρχικό κίνημα αυτήν την φορά. Είναι απλώς κάποιες απόψεις που έχω σχετικά με αυτό, απόψεις που τις έχω συζητήσει και ανοιχτά και με κάποιον κόσμο του χώρου. Ας τα γράψω λοιπόν κι όλας...
Δεν ξέρω ακριβώς απο που να αρχίσω, οπότε υποθέτω που απλώς θα πιάσω ένα-ένα τα στοιχεία του χώρου και θα δικαιολογήσω την γνώμη μου για αυτά.
Περι του αντιφασιστικού αγώνα και περι πορειών έχω ήδη γράψει την γνώμη μου εδώ κι εδώ. Δεν ξέρω αν αξίζει να επαναλαμβάνομαι. Αν θέλετε δείτε τα. Στα πιο πρακτικά τώρα.
Προβολές ταινιών, ντοκυμαντέρ και θεατρικών παραστάσεων, βιβλιοθήκες, μαθήματα (πολλά μαθήματα όμως), και γενικά διακίνηση γνώσης τσάμπα ή με ελεύθερη συνεισφορά. Και γαμώ είναι. Υπέροχο. Ελεύθερη διακίνηση της γνώσης, τι πιο όμορφο? Πες το πρόσβαση σε πληροφορίες χωρίς χρηματική επιβάρυνση, πες το όπως θες, είναι απλά κάτι όμορφο. Ίσα-ίσα, θα ήθελα να οργανωθεί ακόμα καλύτερα, και να μπούν και βιβλία και ταινίες που δείχνουν και γνώμες εντελώς αντίθετες ή ακόμα και άσχετες ή επιστιμονικού περιεχομένου. Υπάρχει μια (νομίζω εσφαλμένη) λογική που λέει πως αν κάποια ομάδα δείξει π.χ. μια ταινία, πρέπει να συμφωνεί απόλυτα με το περιεχόμενο της. Και πως θα δώσουμε στο κεφάλι μας λίγη φρέσκια τροφή για σκέψη? Πως θα θωρακίσουμε πνευματικά τις δικές μας απόψεις αν δεν δούμε και τις αντίθετες? Είναι δυνατόν να παίρνουμε θέσεις ας πούμε απέναντι στον φασισμό χωρίς να έχουμε δεί τι είναι ακριβώς είναι ο φασισμός? Εδώ υπάρχει δισταγμός στο να δείξει ο χώρος ας πούμε μια εκπομπή που την έδειξε κάποιο κανάλι επειδή υπάρχει το σήμα του καναλιού κάπου στο βίντεο. Έλεος...
Τώρα για όσα έχουν οικονομική επιβάρυνση, στέκομαι κάπως δίβουλος. Καταλαβαίνω μεν οτι είναι δύσκολο να συντηρηθούν κάποιες εκδόσεις (παράδειγμα φέρνω), γιατι μπορεί μεν η εργασία να έγινε αφιλοκερδώς και απο άτομο του χώρου, αλλα όσο να ναι για να βγούν κάποιες χιλιάδες αντίτυπα, σε ότι κι αν είναι αυτό, χρειάζονται χρήματα έστω κι αν είναι μόνο για τις πρώτες ύλες. Κάποιοι σύντροφοι ή ομάδες χρειάζονται οικονομική ενίσχυση, και πολύ λογικό είναι να γίνονται εκδηλώσεις για τέτοιους σκοπούς, και θεμιτό μάλιστα. Το κατανοώ και το σέβομαι και είναι όμορφο σαν πράξη αλληλεγγύης -αν και πρακτικά είναι κάτι σαν φιλανθρωπία- αλλα δεν πρέπει να ξεχνάμε την φύση του οικονομικού μοντέλου μέσω του οποίου λειτουργούμε, και το οποίο μόνο αλληλέγγυο δεν είναι. Λειτουργούμε ανθρώπινα σε ένα απάνθρωπο σύστημα, ξεχνάμε όμως να αλάξουμε την βάση πάνω στην οποία στηρίζεται. Δεν ξέρω τι γνωρίζει ο χώρος στο μεγαλύτερο σύνολο του για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το κατα πόσο η επηρεάζει σχεδόν τα πάντα, αλλα το βρίσκω άμεση ανάγκη να υπάρξει κάποια ενημέρωση απο άτομα και ομάδες που ασχολούνται (κι εγώ αν θέλετε), όχι μόνο σε μας αλλα και στον παραέξω κόσμο. Αν θέλουμε πραγματικά να στραφούμε προς μια αχρήματη αντικαπιταλιστική κοινωνία (και κατα συνέπεια αταξική λόγω της φύσης της) θα πρέπει να κατανοήσουμε τους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί το τρέχον οικονομικό σύστημα και να το αλλάξουμε.
Και αυτό με φέρνει στην αυτοδιαχείριση της ζωής μας και των χώρων στους οποίους λειτουργούμε. Αναφέρομαι σε ουσιαστική αυτοδιαχείριση. Αναφέρομαι στην δυνατότητα ενός χώρου να λειτουργήσει ανεξάρτητα απο την παραέξω κοινωνία χωρίς να έχει την ανάγκη της. Το να βάλεις μια ταμπέλα σε έναν χώρο σαν αυτοδιαχειριζόμενο χωρίς να έχει την δυνατότητα να συντηρείται μόνος του, είναι μεν αυτοδιαχειριζόμενο, αλλα όχι περισσότερο απο οποιονδήποτε χώρο στον οποίον έχουν πρόσβαση πολλά άτομα, όπως ένα παγκάκι σε μια πλατεία. Και το παγκάκι είναι αυτοδιαχειριζόμενο αλλα δεν του βάλαμε ταμπέλα... Βασικά έχω ένα κόλλημα με την σωστή επιλογή των λέξεων, για αυτό και γκρινιάζω. Ας συνεχίσω. Είναι καλό που υπάρχουν αυτοί οι χώροι. Το μόνο που θα ήθελα παραπάνω είναι να γίνουν λίγο-λίγο, όσο έχει την δυνατότητα ο κάθε χώρος, να γίνει και όσο πιο ανεξάρτητος γίνεται. Θα ήθελα μάλιστα να γίνουν τόσο ανεξάρτητοι, που και μόνο η ύπαρξη τους σε ένα τέτοιο σάπιο σύστημα να είναι μια μορφή αντίστασης. Υπάρχουν πολλά ωραία παραδείγματα, αν και καταλαβαίνω πως όσο μικρότερος είναι ο χώρος, τόσο πιο δύσκολο είναι. Αξίζει όμως την προσπάθεια.
Προπαγάνδα του χώρου. Η προπαγάνδα απο μόνη της είναι κάτι καλό. Είναι ο τρόπος μέσω του οποίου μοιράζεσαι τις ιδέες σου με τον υπόλοιπο κόσμο. Για μένα, κάθε ιδέα αξίζει και πρέπει να διαδοθεί. Υποστηρίζω ανοιχτά την ελευθερία του λόγου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως κάθε ιδέα έχει την ίδια αξία. Πρέπει να την στηρίξεις με επιχειρήματα. Κάθε ιδέα που δεν υποστηρίζεται με επιχειρήματα είναι -στην καλύτερη- απλά μια υπόθεση. Τώρα βέβαια, ο τρόπος έχει μεγάλη σημασία. Οι ιδέες και οι απόχεις στις μέρες μας διαδίδονται με εντελώς λάθος τρόπο. Διαδίδονται μέσω της αυτοδιαφήμησης τους. Σκέφτομαι σοβαρά να κάτσω να μεταφράσω στα ελληνικά την "Προπαγάνδα" του Έντουαρντ Μπερνέζ. Μπορεί να ήταν αρχίδι ο τύπος αλλα ήταν ανηψιός του Φρόυντ και είναι αυτός που δημιούργησε τις "δημόσιες σχέσεις" και την διαφήμηση έτσι όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Ο λόγος που θέλω να το κάνω, είναι όχι γιατι τον υποστηρίζω, αλλα για το ακριβώς αντίθετο. Το θέμα με την χρήση των ψυχολογικών τρίκ είναι πως αν τα γνωρίζεις δεν έχουν επίδραση πάνω σου ;) Θέλω λοιπόν να κάνω αυτό το δωράκι στον χώρο. Τώρα αν δεν το διαβάσουν πρόβλημα τους...
Αυτά, ελπίζω να μην ξέχασα τίποτα. Σε επόμενη ανάρτηση λέω να σχολιάσω ένα-ένα τα είδη της αναρχίας.
Δεν ξέρω ακριβώς απο που να αρχίσω, οπότε υποθέτω που απλώς θα πιάσω ένα-ένα τα στοιχεία του χώρου και θα δικαιολογήσω την γνώμη μου για αυτά.
Περι του αντιφασιστικού αγώνα και περι πορειών έχω ήδη γράψει την γνώμη μου εδώ κι εδώ. Δεν ξέρω αν αξίζει να επαναλαμβάνομαι. Αν θέλετε δείτε τα. Στα πιο πρακτικά τώρα.
Προβολές ταινιών, ντοκυμαντέρ και θεατρικών παραστάσεων, βιβλιοθήκες, μαθήματα (πολλά μαθήματα όμως), και γενικά διακίνηση γνώσης τσάμπα ή με ελεύθερη συνεισφορά. Και γαμώ είναι. Υπέροχο. Ελεύθερη διακίνηση της γνώσης, τι πιο όμορφο? Πες το πρόσβαση σε πληροφορίες χωρίς χρηματική επιβάρυνση, πες το όπως θες, είναι απλά κάτι όμορφο. Ίσα-ίσα, θα ήθελα να οργανωθεί ακόμα καλύτερα, και να μπούν και βιβλία και ταινίες που δείχνουν και γνώμες εντελώς αντίθετες ή ακόμα και άσχετες ή επιστιμονικού περιεχομένου. Υπάρχει μια (νομίζω εσφαλμένη) λογική που λέει πως αν κάποια ομάδα δείξει π.χ. μια ταινία, πρέπει να συμφωνεί απόλυτα με το περιεχόμενο της. Και πως θα δώσουμε στο κεφάλι μας λίγη φρέσκια τροφή για σκέψη? Πως θα θωρακίσουμε πνευματικά τις δικές μας απόψεις αν δεν δούμε και τις αντίθετες? Είναι δυνατόν να παίρνουμε θέσεις ας πούμε απέναντι στον φασισμό χωρίς να έχουμε δεί τι είναι ακριβώς είναι ο φασισμός? Εδώ υπάρχει δισταγμός στο να δείξει ο χώρος ας πούμε μια εκπομπή που την έδειξε κάποιο κανάλι επειδή υπάρχει το σήμα του καναλιού κάπου στο βίντεο. Έλεος...
Τώρα για όσα έχουν οικονομική επιβάρυνση, στέκομαι κάπως δίβουλος. Καταλαβαίνω μεν οτι είναι δύσκολο να συντηρηθούν κάποιες εκδόσεις (παράδειγμα φέρνω), γιατι μπορεί μεν η εργασία να έγινε αφιλοκερδώς και απο άτομο του χώρου, αλλα όσο να ναι για να βγούν κάποιες χιλιάδες αντίτυπα, σε ότι κι αν είναι αυτό, χρειάζονται χρήματα έστω κι αν είναι μόνο για τις πρώτες ύλες. Κάποιοι σύντροφοι ή ομάδες χρειάζονται οικονομική ενίσχυση, και πολύ λογικό είναι να γίνονται εκδηλώσεις για τέτοιους σκοπούς, και θεμιτό μάλιστα. Το κατανοώ και το σέβομαι και είναι όμορφο σαν πράξη αλληλεγγύης -αν και πρακτικά είναι κάτι σαν φιλανθρωπία- αλλα δεν πρέπει να ξεχνάμε την φύση του οικονομικού μοντέλου μέσω του οποίου λειτουργούμε, και το οποίο μόνο αλληλέγγυο δεν είναι. Λειτουργούμε ανθρώπινα σε ένα απάνθρωπο σύστημα, ξεχνάμε όμως να αλάξουμε την βάση πάνω στην οποία στηρίζεται. Δεν ξέρω τι γνωρίζει ο χώρος στο μεγαλύτερο σύνολο του για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το κατα πόσο η επηρεάζει σχεδόν τα πάντα, αλλα το βρίσκω άμεση ανάγκη να υπάρξει κάποια ενημέρωση απο άτομα και ομάδες που ασχολούνται (κι εγώ αν θέλετε), όχι μόνο σε μας αλλα και στον παραέξω κόσμο. Αν θέλουμε πραγματικά να στραφούμε προς μια αχρήματη αντικαπιταλιστική κοινωνία (και κατα συνέπεια αταξική λόγω της φύσης της) θα πρέπει να κατανοήσουμε τους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί το τρέχον οικονομικό σύστημα και να το αλλάξουμε.
Και αυτό με φέρνει στην αυτοδιαχείριση της ζωής μας και των χώρων στους οποίους λειτουργούμε. Αναφέρομαι σε ουσιαστική αυτοδιαχείριση. Αναφέρομαι στην δυνατότητα ενός χώρου να λειτουργήσει ανεξάρτητα απο την παραέξω κοινωνία χωρίς να έχει την ανάγκη της. Το να βάλεις μια ταμπέλα σε έναν χώρο σαν αυτοδιαχειριζόμενο χωρίς να έχει την δυνατότητα να συντηρείται μόνος του, είναι μεν αυτοδιαχειριζόμενο, αλλα όχι περισσότερο απο οποιονδήποτε χώρο στον οποίον έχουν πρόσβαση πολλά άτομα, όπως ένα παγκάκι σε μια πλατεία. Και το παγκάκι είναι αυτοδιαχειριζόμενο αλλα δεν του βάλαμε ταμπέλα... Βασικά έχω ένα κόλλημα με την σωστή επιλογή των λέξεων, για αυτό και γκρινιάζω. Ας συνεχίσω. Είναι καλό που υπάρχουν αυτοί οι χώροι. Το μόνο που θα ήθελα παραπάνω είναι να γίνουν λίγο-λίγο, όσο έχει την δυνατότητα ο κάθε χώρος, να γίνει και όσο πιο ανεξάρτητος γίνεται. Θα ήθελα μάλιστα να γίνουν τόσο ανεξάρτητοι, που και μόνο η ύπαρξη τους σε ένα τέτοιο σάπιο σύστημα να είναι μια μορφή αντίστασης. Υπάρχουν πολλά ωραία παραδείγματα, αν και καταλαβαίνω πως όσο μικρότερος είναι ο χώρος, τόσο πιο δύσκολο είναι. Αξίζει όμως την προσπάθεια.
Προπαγάνδα του χώρου. Η προπαγάνδα απο μόνη της είναι κάτι καλό. Είναι ο τρόπος μέσω του οποίου μοιράζεσαι τις ιδέες σου με τον υπόλοιπο κόσμο. Για μένα, κάθε ιδέα αξίζει και πρέπει να διαδοθεί. Υποστηρίζω ανοιχτά την ελευθερία του λόγου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως κάθε ιδέα έχει την ίδια αξία. Πρέπει να την στηρίξεις με επιχειρήματα. Κάθε ιδέα που δεν υποστηρίζεται με επιχειρήματα είναι -στην καλύτερη- απλά μια υπόθεση. Τώρα βέβαια, ο τρόπος έχει μεγάλη σημασία. Οι ιδέες και οι απόχεις στις μέρες μας διαδίδονται με εντελώς λάθος τρόπο. Διαδίδονται μέσω της αυτοδιαφήμησης τους. Σκέφτομαι σοβαρά να κάτσω να μεταφράσω στα ελληνικά την "Προπαγάνδα" του Έντουαρντ Μπερνέζ. Μπορεί να ήταν αρχίδι ο τύπος αλλα ήταν ανηψιός του Φρόυντ και είναι αυτός που δημιούργησε τις "δημόσιες σχέσεις" και την διαφήμηση έτσι όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Ο λόγος που θέλω να το κάνω, είναι όχι γιατι τον υποστηρίζω, αλλα για το ακριβώς αντίθετο. Το θέμα με την χρήση των ψυχολογικών τρίκ είναι πως αν τα γνωρίζεις δεν έχουν επίδραση πάνω σου ;) Θέλω λοιπόν να κάνω αυτό το δωράκι στον χώρο. Τώρα αν δεν το διαβάσουν πρόβλημα τους...
Αυτά, ελπίζω να μην ξέχασα τίποτα. Σε επόμενη ανάρτηση λέω να σχολιάσω ένα-ένα τα είδη της αναρχίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ κρατήστε το περιεχόμενο του σχόλιου σας σχετικό με το θέμα του άρθρου.